Dag 1: Aankomst in New York

Met het vertrek vanaf Schiphol hadden we een rechtstreekse vlucht naar New York JFK. De vlucht was goed. Na ongeveer 7,5 uur vliegen, de check bij de douane en Home Land Security was het dan eindelijk zover. Op naar de Big Apple!

Voor aankomst dachten we de airtrain en de metro te nemen, maar de taxi liet meteen al wel wat zien van New York. Door Brooklyn en Queens rijdend naar 1 van de bruggen, doemde de skyline van Manhattan op en duurde het ritje een uurtje tot aan het hotel op West 94th street. Overigens geldt er voor de taxi een vaste prijs naar iedere locatie in Manhattan (45 dollar). Daarbij kan dan wel tol (5 dollar) en fooi (5 dollar) bijkomen.

Het hotel beviel eigenlijk meteen al. Het was schoon, netjes en compleet. Prima om te verblijven en de locatie is ook niet verkeerd. Twee straten verwijderd van Central Parc en om de hoek van de metro en Broadway.

De eerste avond aten we op Amsterdam avenue bij een Mexicaan. Het was gezellig en nog lekker ook. Prima begin dus.

Dag 2: Van de Yankees tot aan Times Square

Al van te voren hadden we uitgezocht wanneer de New York Yankees moesten baseballen. Dat was vandaag! Na wat geregel, gebel en een ontbijt bij Starbucks, zijn we naar het stadion gegaan om kaartjes te kopen. Met de metro naar de Bronx was nog best een belevenis en maakt wel duidelijk dat de Afro Amerikanen in dit deel van New York de overhand hebben. Overigens is er geen moment van onveilig gevoel geweest.

Eenmaal aangekomen bij het stadion waren we wat aan de vroege kant. Gelukkig waren er een aantal winkels open om Yankee spullen te bekijken en natuurlijk te kopen. Na een uurtje bij de winkels te hebben gelopen en wat te hebben gedronken, konden we kaartjes kopen. We hadden Tier box plaatsen in vak 637. Een perfecte plek voor een prima prijs (48 dollar). We konden het hele speelveld overzien en verder was het gewoon een hele belevenis. Natuurlijk op z’n Amerikaans! Hotdogs, bier en andere drank en etenswaren werden luidkeels aan de man gebracht.

Naast onze plaatsen, zaten 2 zeer vriendelijke Amerikanen (uit Conneticut) die ons nog wat vertelden over de traditie en de geschiedenis van de Yankees en van baseball in het algemeen. Zoals de “7th inning stretch” waarbij in de 7e inning “God bless America” ten gehoren wordt gebracht of “the mistake by the lake” zoals de Cleveland Indians ook wel wordt genoemd door fanatieke Yankee aanhangers. De wedstrijd duurde ruim 2,5 uur, maar het was meer dan de moeite waard. Natuurlijk hebben de Yankees gewonnen.

Na dat we even waren bij gekomen van de hele dag zijn we s’avonds op pad gegaan naar Times Square. Binnen 10 minuten waren we van ons hotel op het immense en te drukke verkeerspunt van de stad.

Niet echt origineel, maar wel Amerikaans hebben we gegeten bij de Mac op Times Square. Waarna we via het Rockefeller Center en Grand Central weer de metro hebben gepakt naar ons hotel. De laatste genoemden zouden we later in deze week nog verder bezoeken.

Dag 3: Van Dow Jones tot Ground Zero

Vandaag hebben we de metro genomen naar Wallstreet. Helaas was het vandaag erg regenachtig, maar dat mocht de pret niet drukken. Eenmaal aangekomen, waren we voor het eerst echt in downtown Manhattan met alle hoge gebouwen en om de hoek de beroemde exchange, Wallstreet. Verder stelt het eigenlijk niet veel voor, maar dat zal binnen in het beursgebouw wel anders zijn.

Na Wallstreet was het dan toch zo ver, Ground Zero. Eigenlijk niet meer dan een bouwput, maar het heeft de wereld de laatste 7 jaar (sinds 9/11) zeker getekend zoals we dat nu kennen. We zijn heel Ground Zero omgelopen om daarna de regen de verruilen voor het droge warenhuis Century 21. Een regelrechte gekkenhuis. Heel goedkoop, maar het lijkt wel de dolle dwaze dagen of hoe je het ook wilt noemen en dat dan iedere dag.

Aangezien het nogal regenachtig was, zijn we terug gegaan naar het hotel om even op te warmen en om te kleden. Die avond hebben we gegeten bij het bekende Katz deli in de Lower Eastside. In dit deel lijkt er wel een heel ander stuk New York te zijn. Geen hoge gebouwen en ruime wegen met veel eetgelegenheden. Katz deli is bekend uit de film “When Harry met Sally” waarin Meg Ryan de kreunscene doet. Ook bestaat Katz al bijna een eeuw. Al sinds de 1e wereldoorlog zorgde Katz dat de bekende Amerikaanse etenswaren bij de Amerikaanse soldaten terecht kwamen. We hebben daar Corned beef with eggs, fries en pickels en Panecakes van aardappel gegeten. Er hangen veel foto’s van beroemdheden en veel presidenten hebben hier ook een keer gegeten.

Na het eten was het nog steeds koud en regenachtig. Toch hebben we geprobeerd om het Flatiron gebouw te bezichtigen, maar daar was het bij aankomst toch te slecht weer voor.

Dag 4: Vrijheidsbeeld en de Empire State Building

Vandaag was het de beurt aan 1 van de meest bekende beelden van de wereld, het Vrijheidsbeeld. Met een gratis ferry van Manhattan naar Staten Island kom je langs het beeld en Ellis Island. Vanaf hier is ook de skyline van Manhattan heel goed te zien. De wachttijd was beperkt, omdat er heel wat mensen kunnen op de ferry.

Meteen liepen we naar voren om een goed beeld te krijgen van Miss Liberty. Dat was gelukt, want aan de kant waar we stonden, kwam het beeld ook voorbij en we konden de skyline ook aardig goed zien vanaf hier.

Bij aankomst op Staten Island konden we meteen weer de ferry terug nemen naar Manhattan. Dit keer stonden we aan de andere kant om de Brooklyn Bridge goed te zien. Dat was iets minder goed gelukt, maar het doorkomende zonnetje maakte dat ruimschoots goed. Het was een perfecte dag om deze overtocht te doen.

Bij aankomst in Manhattan liepen we richting de Brooklyn Bridge. Onderweg kwamen we bij Pier 17. Een klein winkelcentrum met voornamelijk eettentjes, souvenirshops en kledingwinkeltjes. Wel een perfect uitzicht op de Brooklyn Bridge! En dat vanuit een heerlijke ligstoel en een lekker zonnetje.

De avond was geheel gereserveerd voor 1 ding. De Empire State Building. Om zo een perfect uitzicht (86e verdieping!) te krijgen over New York in de avond.

Bij aankomst in Penn Station kwamen we uit bij Madison Square Garden, de thuisbasis van onder andere de New York Rangers (NHL) en New York Knicks (NBA). Hier waren we even naar binnen gelopen om foto’s te bekijken van vroegere helden en helden van deze tijd te zien van beide sporten zoals Wayne Gretzky.

Na een pizza was het dan echt tijd voor de Empire State. Ook dat was prachtig om te zien. Met al die lichtjes snap ik niet waarom ze Parijs de lichtstad noemen. Het zicht was helder en New York by night was schitterend. Een aanrader dus! De wachttijd is s’avonds ook veel minder dan overdag (ca. 45 min tot 60 min).

Dag 5: Top of the Rock, Central Parc en de Brooklyn Bridge

Met een vroege start van de dag zijn we meteen naar het Rockefeller Center gegaan om de “Top of the Rock” te doen. Hierbij ga je naar de 68e verdieping om New York te zien met daglicht. Vandaag was het nog mooier weer dan gister en dus heel helder. Vanaf dit dak is Central Parc perfect te zien en ook Yankee stadium in de Bronx is goed waar te nemen. Nog een voordeel van de Top of the Rock is dat er niets in de weg staat van je uitzicht. Dat is bij Empire State wel zo vanwege de mast die erop staat en de wachttijd was eigenlijk alleen bij de lift, omdat we vroeg waren en deze attractie veel minder bekend is bij toeristen. Een aanrader dus!

Onderweg naar de 68e wordt je ook nog eens vermaakt in de lift. Mocht je er heen gaan, kijk dan omhoog in de lift.

Na een vroege lunch van orginele cheesecake liepen we Central Parc in. Al snel zagen we eekhoorntjes en heel veel skaters, hardlopers en fietsers. Na een stukje park te hebben gezien, plofte we zelf ook even op het veldje (Sheep Meadow) om lekker van de hete zon te genieten en om de New Yorkers te zien frisbeeën, picknicken of luieren in de zon. De zon was zo warm dat we zelf ook even in slaap vielen. Daarna zijn we weer verder gaan lopen en zagen we nog veel meer eekhoorntjes en sportief New York. Na een behoorlijk wandeling (van 53e tot aan de 94e straat) was even tijd om bij te komen.

Ook deze avond stond in het teken van New York by night. Even na 18.00 uur hebben we de metro genomen naar Brooklyn. Vandaar hebben we rondgelopen en de skyline van Manhattan bekeken. Dit kan vanuit een platform links van de brug, maar er is ook een klein parkje rechts van de brug in het gebied wat Dumbo heet. Het parkje heet Empire Fulton Ferry parc. Hier hebben we gewacht (natuurlijk met een bakje van Starbucks) tot dat Manhattan en de Brooklyn bridge werden verlicht. Hier hebben we ruim 2,5 uur op moeten wachten, maar dat was het meer dan waard. Wederom een aanrader!

Na de nodige plaatjes te hebben gemaakt, zijn we naar het begin (vanuit Brooklyn gezien) gegaan van de Brooklyn bridge om daar de overtocht te maken terug naar Manhattan. Hier deden we dik een uur over om zo weer bij de metro uit te komen (aan einde van de brug) om zo naar een diner te gaan voor een late avondmaal (hamburgers!) bij Central parc cafe.

Dag 6: Shoppen, B&H en Grand Central

Vandaag was het weer wat minder. Prima dag om eens wat winkels te bezoeken en om toch de kleding te kopen die in Nederland duurder is. Dat was redelijk gelukt. Met name bekende Amerikaanse spijkerbroeken betaal je in de VS toch 20 euro minder voor een broek. Vergeet vooral niet bij Macy’s de kortingsbon te halen bij de visitators center (11% korting of je totale aankoop).

B&H is een speciaalzaak in audio en video apparatuur. Het grappige er aan is dat het personeel voornamelijk Joods is en ze daar ook heel duidelijk herkenbaar zijn met de baarden en de staartjes. Toch wel grappig om te zien. Alles wordt daar via transportbanden bij een afhaalpunt afgeleverd aan de klant. Geen speciale aanrader, maar als je er in de buurt bent, is een kijkje nemen zeker waard. Het ligt vlakbij Madison Square Garden.

In Nederland doen menig persoon vloeken en tieren of ontwijkt men graag de spits. Wij niet. Wij zoeken het op en wel in Grand Central Station. Vooral bij een reguliere oversteekplaats buiten Grand Central. Waar zodra de voetgangers mogen oversteken, het net lijkt alsof er geen einde komt aan deze stroming. Binnen is het een wirwar aan mensen. Niet veel anders dan op de grote Nederlandse stations, behalve dan het totaal aantal mensen wat even langs je heen komt.

Dag 7: Stadswandeling en de VN

In vergelijking tot de vorige dag, was het deze dag heerlijk weer voor een stadswandeling. Naast de bekende China Town en Little Italy, deden we ook de wijken Tribeca, Soho en Greenwich Village aan.

We begonnen in Tribeca. Een wijk die grenst een het WTC gebied en ook heeft geleden onder de verwoestingen van 9/11. De wijk in deze tijd is een mooie wijk die totaal niet Amerikaans er uit ziet. Geen hoge brandtrappen en geen nauwe straatjes. In tegendeel zelfs. Het doet een beetje lijken op een nieuwe Nederlandse vinex wijk. Wel wat hogere gebouwen, maar verder een keurige wijk aan de westkant van Manhattan. De relatieve stilte van Tribeca werd al snel ingewisseld voor de drukte in China Town. In de nauwe straatjes is van alles te vinden op het gebied van kapsalons, kruidenwinkels en eettentjes. Sommige gebouwen zijn ook duidelijk in Chinese stijl of heeft oosterse kleuren.

Little Italy lijkt veel op China Town, behalve de mensen dan. Toch is duidelijk te zien dat China Town terrein aan het winnen is. Italiaanse Amerikanen proberen je de eettentjes in te praten met een duidelijk accent wat je terug hoort in Italiaanse maffiafilms. Heel herkenbaar en grappig natuurlijk.

Al snel verlieten we Little Italy voor het kunstzinnige Soho. Veel galeries en modehuizen van bekende merken sieren hier de straten. Een leuke buurt en weer heel anders dan Tribeca of elk andere wijk die we tot nu toe gezien hebben. Na Soho doken we de metro in om 1 halte verder uit te komen in Greenwich village. Een wijk voor excentriekelingen, kunstenaars en de gay scène schijnt hier ook zijn onderkomen te hebben gevonden. Op zich leek het een gezellige wijk, maar veel leven is er niet overdag.

Enkele grappige details is dat er een straat is die heet Gay street en de puppy’s te koop worden aangeboden in een etalage. Na de stadswandeling en even rust was het tijd om naar de andere kant van Manhattan te reizen. Namelijk om een bezoek te brengen aan het VN hoofdkantoor.

Bij aankomst en controle bleek dat alle Engelse touren waren uitverkocht die dag. Eerst dacht ik dat ik voor niets was gekomen, maar niets bleek minder waar. We konden nog mee met de Japanse tour. Aangezien ik er niet iedere dag langskom, was dit mijn kans om toch nog een tour mee te maken. Weliswaar onverstaanbaar, maar de beelden, teksten en het tentoongestelde materiaal zegt genoeg. Zoals een aantal voorbeelden van mijne of kledingstukken van een Japanse tiener uit Hiroshima die de atoombom niet had overleefd. Zo bezocht ik de zaal van de Veiligheidsraad en de algemene vergaderzaal die duidelijk in het beeld komt bij een toespraak van een bekend figuur (vorige maand april 2008 nog de Paus). Ook de film ‘The Interpreter’ laat duidelijk deze zaal zien. Verder zijn er giften te zien van VN landen. Ook die van Nederland en die staat dan ook op de foto.

Dag 8 en 9: Roosevelt Island en de terugreis

De laatste dag in New York was een dag van mooi weer en lekker rustig aan doen. Het enige wat er voor vandaag stond, was de overtocht van Manhattan naar Roosevelt Island met de kabelbaan. Deze andere vorm van openbaar vervoer is voor toeristen alleen leuk voor het uitzicht die je hebt over First en York Avenue en richting zuid Manhattan met de dubbellaags Queensboro brigde naast je en directe uitzicht op het VN hoofdgebouw.

Het eiland zelf lijkt op het eerste gezicht niet zo bijzonder. Er worden vele appartementen gebouwd en verder zijn we het eiland niet overgelopen. We hebben daarom meteen de kabelbaan terug genomen.

In de buurt van deze overtocht zit een ander groot warenhuis, namelijk Bloomingsdale. Een duur en chique winkel waar iedere vrouw wordt verleid om een luchtje te kopen door de toch overdreven Amerikaanse vriendelijkheid. Geen succes dus als je er niet van houdt. We hadden het hier dan ook snel voor gezien.

Daarop hebben we de metro gepakt naar Central Parc om daar nog even de laatste uurtjes in het zonnetje te slijten voordat we vertokken richting JFK airport.

Vanaf je hotel kan je op meerdere manieren naar JFK airport. De metro met daarna de airtrain, de taxi of een shuttle bus. De metro is goedkoop en zeker als je nog een geldend metropas hebt. Je betaalt alleen dan nog 5 dollar voor de airtrain. De taxi is het duurst en de airport shuttle is een mooie middenweg. Je betaald ongeveer 20 dollar per persoon. Je haalt alleen wel meerdere mensen op. Dit kan echter tot nodige vertraging leidden door de verkeersdrukte in Manhattan. Dit was bij ons ook het geval. Door de drukte en miscommunicatie bij de centrale waren we 2 uur van te voren aanwezig ipv 3 uur. Dit is niet zo een ramp, maar let op de vertrektijd van je vliegtuig alvorens je de shuttle reserveert.