Mexico, het land van de Maya’s, toeristische trekpleisters en tortilla’s. Dit jaar bezochte we een klein stukje Yucatan. Namelijk Playa del Carmen en omstreken. Een reis anders dan anders, want we zijn gewend om rond te reizen. Dit keer kozen we voor een laag reistempo, maar niet minder leuk!

Viva la Mexico

De dag van een vertraagd vertrek

Zoals de titel al doet vermoeden, hadden we vertraging bij het vertrek en niet zo weinig ook. Het vliegtuig zou volgens plan om 9.50 uur vertrekken, maar werd uitgesteld naar 18.15 uur! Balen dus. De maatschappij ving ons op en konden we de eerste dag al meteen in een nabij gelegen hotel doorbrengen inclusief lunch. Uiteindelijk na wat extra slaap zijn we uitgerust om precies 18.45 uur vertrokken om via Holguin, Cuba naar Cancun te vliegen. De vlucht zelf van simpel, maar verder prima.

Acclimatiseren in de Riviera Maya

In de nacht kwamen we aan en werden we naar ons hotel in Playa del Carmen gereden. Dit verliep vlot en lagen we voor we het wisten in bed om bij te komen van de vliegreis. Na deze valse start was het dan een dag om even te wennen aan de wamte en de zonneschijn. Het was bij vertrek in Nederland minder dan 10 graden en in Playa was het boven de 25 graden. Daarnaast was er ook een tijdsverschil van 7 uur. Het was dus even nodig om alvast in de schaduw op het strand te wennen aan het klimaat.

Deze dag hebben we verder gebruikt om ons te oriënteren in de omgeving van het hotel en hebben we heerlijk geluncht op z’n Mexicaans, Quesadilla Pollo. Verder hebben we deze dag een indruk gekregen van wat er zoal te doen is in de omgeving van Playa en zijn we door de 5th Avenue gelopen. De Toeristenstraat van Playa.

Ecopark Xcaret

In de buurt van Playa liggen enkele toeristische ecoparken. Xplor is het nieuwste en mogelijk het meest sportiefste met tokkelen en andere activiteiten. Xelha is een park waar, naar zeggen, alleen wat gesnorkeld kan worden. Xcaret is park waar activiteiten en natuur gecombineerd zijn en allemaal in het teken staat van de Maya’s. Het is dan ook gebouw nabij archeologische vondsten uit de Maya tijd.

Voor 14 dollar US kom je vanuit Playa naar Xcaret met de taxi. Eenmaal bij de ingang kan je al een taxiticket kopen voor de terug weg. Mogelijk kan dat lange rijen schelen. Bij binnenkomst is er een winkel met restaurants en bagagelockers etc. Daar liepen we snel doorheen. Het dierenpark heeft een klein aantal landdieren zoals apen, jaguars en vlinders. Er leven ook voornamelijk waterdieren zoals schildpadden, krokodillen en dolfijnen. Het park heeft ook een groot aquarium waarin tropische vissen te zien zijn.

Het meest uitgebreid zijn de schildpadden. Van de enorme grote zeeschildpadden tot de kleintjes. Die ieder afhankelijk van de leeftijd een eigen badje hebben met 10 tot 15 andere leeftijdgenoten. Met de dolfijnen kan gezwommen worden, maar dat kan in ieder park in de omgeving.

Xcaret heeft ook cenote die door vrijwel iedereen die een beetje kan zwemmen, te bekijken is. Aan de start kan je kleding kwijt in lockers en krijg je een snorkel, bril, vinnen en vest. Eenmaal in het water kom je in een lazy river achtige attractie en waar de vissen zijn gebleven? Ik heb gedurende de tocht niets gezien tot aan het eindpunt. Daar vroeg ik aan één van de medewerkers waar die vissen zijn gebleven. Natuurlijk wist ik het antwoord al, maar volgens hem sliepen ze. Als een beetje ervaren duiker kan je dit dus beter overslaan.

We besloten te lunchen. Dat zat bij het gekochte kaartje inbegrepen. Een zeer uitgebreide en goede lunch met veel variatie. Daarna liepen we over het strand naar een gedeelte waar echt gesnorkeld kan worden en waar veel vissen zitten. Een andere attractie speelt zich af aan de kant. Ze hebben plekken gecreëerd met ligstoelen, tafel en parasols. Je kunt er dus heel relaxed zitten, maar je moet tegen hagedissen leguanen kunnen, want die lopen letterlijk langs je stoel.

Na wat gesnorkeld te hebben en enigszins het geritsel van de leguanen zat te zijn, liepen we terug richting het begin. Daar zou namelijk de avondshow plaats vinden. Na een drankje te hebben gedaan bij de paardenbaan, begon daar de paardenshow. Zeker 10 paarden werden bereden door mannen en vrouwen in Mexicaanse klederdracht met ieder een vlag van een land waarvan mogelijk toeristen zouden zijn. Helaas geen Nederlandse vlag.

Vervolgens liepen we naar een grote arena waar de echte avondshow plaats zou vinden. Onderweg werden geconfronteerd met zogenaamde Maya’s. Mooi opgemaakt en aangekleden Mexicanen verkleed als Maya. Van krijger tot muzikant. Ook Maya vrouwen stonden langs de kant mooi te zijn. Sommige waren wel spectaculair aangekleed. De ene verkleed in een uilen pak en de ander als jaguar met jaguar-achtige strepen over zijn lichaam.

Eenmaal na dat we onze plaats hadden gevonden in de arena kregen we een kaarsje die we moesten aandoen als de show zou beginnen. Het was mogelijk om de doden te eren. Waarna de show begon. Een spektakel alom van een zeker zeer indrukwekkende show waarin de geschiedenis van Mexico wordt uitgebeeld. Van de Maya’s tot het binnenvallen van de Spanjaarden tot hedendaags Mexico met muziek en dans en in de hedendaagse Mexicaanse klederdracht.

Enkele hoogtepunten zijn het spelen van Mesoamerican ballgame. Een spel waarin de bal alleen aangeraakt mag worden met de heupen of schouders. Het doel van het spel is nog niet helemaal duidelijk, maar uit onderzoek blijkt dat de bal door een ring heen moest die aan de zijkant van tempels of balspelveld. Het verhaal gaat dat de beste speler uiteindelijk geofferd wordt door de persoon te onthoofden. Een ander groot spektakel was een soort hockey met een vuurbal. Dat gaf in de donkere arena natuurlijk mooie effecten.

Duiken in een cenote en de Coco Bongo

Vandaag was het dan zo ver. Eindelijk weer eens een duik. Ik had sinds 2009 geen duik meer gedaan. Uiteraard heb ik wel bij duikskills bijgehouden en is ook officieel getoetst. Ik mocht dus duiken. Als je in Yucatan gaat duiken, moet je duiken in een cenote. Door de constante verandering in het verleden van de waterstanden, ijstijd na ijstijd, zijn er ondergrondse rivieren ontstaan. Yucatan heeft dan ook nauwelijks bovengrondse rivieren. Als je de plaatjes mag geloven zijn het bijzonder mooie zonnestralen die door openingen in rotsen het water in schijnen. Mooie rotsformaties onderwater van stalagmieten en stalagmieten. Ik kan het bevestigen. Het is inderdaad zo mooi.

Via een duikschool Ocean dives zijn we naar Dos Ojos geweest. Het schijnt één van de mooiste spots te zijn met goed begaanbare ruimtes. De duik werd uitgevoerd door een Italiaan en we doken met 4 personen inclusief divemaster. De overige twee zijn een Amerikaans stel die beide al meer dan 2000 duiken hebben gemaakt. Ik was dus het broekie met mijn 27 (nu 29) duiken.De duik begon met een briefing. Waarna de divemaster ons de instapplaatsen lieten zien. Goed geprepareerd met een trap het water in. De duik zou niet veel dieper gaan dan 10 a 15 meter. Na de buddycheck doken we onder. Met lampen en volgen van lijnen, doken we door de ondergrondse rotsformaties. Er was nauwelijks leven te ontdekken. Behalve bij de instapplaats. Daar waren ook snorkellaars aan de gang. Het zicht was perfect.

Onze eerste duik duurde bijna een uur. De tweede duik ongeveer drie kwartier. De tweede duik hadden we een tussenstop in de batcave. Een open ruimte met een trap stijl omhoog. In de ruimte hingen inderdaad vleermuizen. Er schijnen ook spinnen te leven, maar die heb ik niet gezien. De tweede duik was ook minder wat temperatuur betreft. Het was een stukje kouder, dus maakte we sneller de terug tocht. Het waren twee mooie en onvergetelijke duiken.

De avond sloten we af in de Coco Bongo. Een gelijknamige club aan de film, The Mask. Een enorme toeristenstrekpleister, maar zeker leuk om een keer gezien te hebben. Kaarten hebben we vooraf aangeschaft en afhankelijk van de kleur van je bandje heb je bepaalde privileges. Daar betaal je dan ook voor. Maar een ‘persoonlijke’ ober komt zo nu en dan bij je langs om te vragen of je wat wilt drinken. Drinken zat er bij ons namelijk in de prijs (rode polsbandje). Hij wilde natuurlijk wel een goede fooi.

De show was spectaculair met verschillende soorten optredens. Dansers en danseressen en confetti! Een aardig feestje dus. Grote artiesten werden geïmiteerd. Van Queen tot Lady Gaga. Er liep ook een figuur rond met de kleding en masker van de film, maar dat was de slechtst geïmiteerde.

Playa del Carmen en Akumel

Dag 5 was een dag zonder noemenswaardige activiteiten. We hebben wat gehangen op het strand. De andere kant van vakantie vieren natuurlijk. Op dag 6 wilde we er weer tussen uit. We besloten, aangemoedigd door de Lonely Planet, de bus te pakken naar Akumel. Een dorpje drie kwartier rijden van uit Playa. De bushalte in Playa ligt aan de bekende 5th dus dat was niet lastig. Het kaartje hadden we vooraf gekocht bij de balie daar en het was maar 3 euro hooguit.

De busrit eindigde voor ons langs de weg waar we via een voetgangersbrug over konden steken. Na ongeveer een halve kilometer kwamen we aan bij een strand met bar/restaurant en verschillende winkels. Er waren opvallend veel Mexicanen hier aan het strand. Ons doel was niet het strand, maar de lagune Yal-ku. Dat was ongeveer 2 km lopen vanaf het strand. Eigenwijs begonnen we aan de tocht. Daar duurde toch wel langer dan verwacht en door de warmte kwamen we tot de beslissing dat we de terugweg toch echt wel met de taxi zouden doen. Onderweg kwamen we mooie grote huizen tegen met zwembad en zeezicht. Aangezien we onderweg veel oudere Amerikanen tegen kwamen, zijn we er maar vanuit gegaan dat daar Amerikanen wonen om van de pensioen te genieten.

Eenmaal aangekomen moeten we entree betalen en wilde we snorkelspullen. De lagune heeft geen mooi strandje, maar bestaat uit rotsen waarop je spullen kwijt kan (waardevolle spullen kunnen in kluisjes). Via een trap kon je het water in. Na de factor 50 (biologisch afbreekbaar!) te hebben gesmeerd, liepen we het water in. We werden verwelkomt door tientallen vissen die nieuwsgierig langs je voeten scheren. Eenmaal in het water was het in het begin nog wat troebel vanwege de drukte, maar naarmate we verder de lagune op snorkelde werd het zicht bijzonder helder. Geen grote, maar vooral veel kleinere tropische vissen zwemmen rond.

Na wat te hebben rondgedwaald was het weer genoeg geweest. In de zon waren we snel droog en na even gerust te hebben, zijn we weer naar de uitgang gelopen. De mensen daar waren zo aardig om een taxi voor ons te bellen. Ongeveer een kwartier later stond deze dan ook klaar. Met de taxi namen we de weg terug naar Akumal beach. Daar besloten we te gaan lunchen. Een besluit waar we toch enigszins spijt van hadden, want het eten wat we kregen was op zich oké, maar zo vet. De fruitshake was daarin tegen wel heerlijk.

Na wat winkels te hebben bekeken zijn we weer terug gelopen naar de bus. Dit keer hadden we de lokale kleinere busjes die, zoals vooraf werd aangekondigd, wat wilder zijn in het verkeer. Het busje werd dan ook volgeladen tot dat er geen passagier meer bij kon. Gelukkig voor eventjes, want Playa ligt niet al te ver. We besloten die avond niet uit eten te gaan, maar naar de supermarkt te gaan om wat spullen te halen voor de volgende dag.

Dagtocht naar Ek Balam en Rio Lagartos

Vandaag was het vroeg dag. Half 7 in de ochtend zou onze bus vertrekken richting Ek Balam. Helaas kwamen we precies in een tropische regenbui terecht. We begonnen de reis door een beetje doorweekt. Nadat we andere toeristen hebben opgehaald, reden we binnen enkele uren naar deze opgravingen van Ek Balam. Ek Balam ligt ongeveer 30 km boven Valladolid. Het bestaat uit een akropolis (nog te beklimmen in tegenstelling tot Chichen Itza), ovale tempel, balveld, stoombad en een kapel. Verder zijn er nog gebouwen die nog niet zijn blootgelegd. Dit is ongeveer 600 a 800 voor Christus gebouwd en nog in behoorlijk goede staat.

Ek Balam staat voor zwarte jaguar. Het schijnt zo te zijn dat als je bovenop de akropolis (32 m.) staat je Chichen Itza en Coba ziet, maar dat is mij niet opgevallen. Deze plek is ongeveer halverwege jaren 90 ontdekt en dus nog relatief nieuw. Het is dan ook niet zo enorm druk als Chichen Itza en dus zeker een goed alternatief. Na een korte pauze vervolgde we de weg naar het noordoosten van Yucatan. Daar ligt het gebied van de Rio Lagartos. Een mangrovebos waar diverse soorten vogels en natuurlijk krokodillen leven. Eenmaal aangekomen in het dorpje, werden we opgewacht in een restaurant waar ze het eten al hadden voorbereid. Ik had een heerlijke witvis van de plaat met verse groente en rijst. De andere hadden meestal kip of vegetarisch.

Met een gevulde maag zochten we de kapiteins op van de verschillende motorboten. Met een stuk of vier boten voerde we langs de bossen op zoek naar de kroks. Tot 2 maal toe hadden we geluk. Verder hebben nog een mooie tijgerreiger, ibissen en een zeearend gezien. Verder vlogen er veel pelikanen. Even voordat het bos plaats maakte voor zoutvlakte, stonden er op de brug wat vissers met netten te vissen. Even later zou blijken dat ze toch nog wel wat vingen, maar we maakte al aanstalten richting de zoutvlaktes. Dat was te ruiken en te proeven. Het zoutgehalte van het water was hoog.

Even later legde we de boot vast en konden we uitstappen om een kijkje te nemen naar een kolonie flamingo’s. Op een stuk strand lagen op dat moment twee degenkrabben. Een grote (mannetje) en een kleinere (vrouwtje). Samen met de krokodillen zijn zij de enige twee levende diersoorten die de al sinds de dinosaurussen op aarde rondlopen.

Na deze stop, stapte we allemaal weer de boot in vervolgens terug te varen naar waar de bus ons op stond te wachten. Met een frisje werden we weer in de bus verwelkomt en maakte we ons klaar voor de terugreis naar Playa del Carmen.

Cozumel en het strand

Vandaag hebben we er voor gekozen om naar het eiland Cozumel te gaan. We hadden al verhalen vooraf gehoord dat we dat beter over kunnen slaan. Uiteindelijk moet je het zelf ervaren en dat hebben we geweten. Al vroeg liepen we naar de opstapplaats om kaartjes te kopen. Na een tocht van iets meer dan een half uur, kwamen we daar aan. Als je de pier afloopt, wordt je overspoeld met standjes van organisaties die allemaal jou heel graag wat willen aansmeren. Zoals snorkelen, duiken, boot met glazen onderkant enzovoorts.

Ons plan was om ergens fietsen te huren en direct weg te rijden van de drukte. Na een korte oriëntatieronde en een drankje zochten we naar iemand die fietsen verhuurde. Eindelijk had we iemand gevonden die wel iemand wist die dat verhuurde. Na wat zoeken in zijn contactenlijst van zijn telefoon, vond hij de juiste persoon. Toevallig of niet hij stond nog geen 200 meter verderop. Hij bracht ons mee naar ruimte waar vier mountainbikes staan, maar die zagen er al niet goed uit. We mochten ze gelukkig eerst even uitproberen en het bleek helaas dat het geen goede fietsen zijn en zeker niet voor de prijs die we zouden betalen. We hebben het dus helaas niet gedaan. Het was toch best lastig om een fietsverhuurder te vinden. Scooteren had wel gekund, maar daar voelde wij niets voor. Uiteindelijk vonden we een eilandmuseum. Daar zijn we naar toe gelopen. Het was best grappig om te zien hoe Cozumel tot stand is gekomen en we kregen nog een stukje mee van de geschiedenis van de ontdekking van Latijns Amerika en Carnaval.

Na het museum besloten we toch maar om het water op te gaan. We zijn naar een stand gelopen en hebben ons laten informeren. Vervolgens kozen we ervoor om met de boot mee te gaan met glazen bodem en snorkeltour. Na even gewacht te hebben, kwam daar de boot. Uiteindelijk vertrokken we met 10 passagiers en mijn beeld van de boot met glazen bodem, kwam totaal niet overeen met de werkelijkheid. Het viel dus wat tegen. De snorkeltour niet. Dat was leuk, omdat we inderdaad op leuke plekjes kwamen waar papengaaivissen en barracuda’s zich bevonden.

Wat me ook opviel waren de hoeveelheid cruiseschepen. Een stuk of 5 heb ik er geteld en de één nog groter dan de ander. Er zat een heus Disney cruiseschip tussen met een Goofy pop op de achterkant. Bij aankomst liepen we naar de ferry, maar daar mochten we nog niet op. De eerste zou pas na 5 kwartier vertrekken. Dat werd dus wachten.

Gelukkig waren wij niet de enige. Er waren zoveel meer mensen dat er een extra ferry eerder zou gaan. We vertrokken uiteindelijk nog 3 kwartier later. Al met al waren we blij om weer terug te zijn in Playa, want daar was het figuurlijke getrek van de verkopers toch veel minder erg. Ik kan uit ervaring zeggen, als je van plan bent om Cozumel te bezoeken en in de stad te blijven en je houdt niet van de toeristendrukte. Mijd Cozumel.

De volgende dag besloten we er een lekkere luie stranddag van te maken. Op het strand kan je laten masseren. De prijzen zijn hoger dan dat in de 5th avenue wordt gevraagd, maar het schijnt goed te zijn. Verder hebben we nog zelf verwend met nacho’s en natuurlijk een cocktail.

Zwemmen met dolfijnen

Vandaag zou de laatste volledige dag zijn in Playa. We hadden mogelijk het beste voor het laatste bewaard. Zwemmen met dolfijnen. We hadden er voor gekozen om te zwemmen met dolfijnen in één van de vele parken in de buurt. We werden opgehaald van ons hotel en reden richting het park. Eenmaal aangekomen moesten we ons inschrijven en daarna buiten wachten totdat de groep voor ons klaar waren. Zo te zien hadden ze verschillende baden met dolfijnen en ook met zeeolifanten. Een heus toeristenmachine dit hele gebeuren, maar we waren hier niet om dat te beoordelen.

Het was zo ver. Na instructies liepen we richting het bad waarin wij zouden gaan zwemmen met deze prachtige beesten. Er waren er twee. Met een groep van 8 mensen mochten we, nadat de instructeur het nogmaals verteld wat er precies ging gebeuren, interactie met de dolfijnen. Van aanraken tot je voort laten duwen. Het zat er allemaal bij. Aan de kant werden foto’s gemaakt van iedereen met alle kunstjes. Het was een zeer leuke ervaring, omdat ik niet had verwacht dat dolfijnen zo aanvoelden.

De foto’s konden achteraf gekocht worden voor 25 dollar per stuk of voor de hele shoot van ongeveer 115 dollar. Twee foto’s vonden we wel genoeg. Nadat we terug werden gebracht hebben we de rest van de dag rustig aan gedaan en een heerlijke pizza gegeten om vervolgens onze laatste nachtrust aan de reis terug te beginnen.

Om een idee te krijgen van de afgelegde route, volgt de kaart met bezochte plaatsen:

De weg terug

Opstaan, klaarmaken, inpakken en… nog even rustig van de warme ochtend genieten. Na het ontbijt liepen we nog even rond in de 5th ave, voordat we onze koffers pakte en naar de lobby zouden gaan. Aldaar werden we opgehaald om vervolgens naar het vliegveld te worden gebracht.

En jawel! Geen vertraging. Na de laatste formaliteiten was het tijd om afscheid te nemen van Mexico en vervolgde we ons richting het vliegtuig. Een volle vliegtuig terug met gebruinde Neerlandse koppen. Helaas kon ik geen slaap vatten wat me later duur zou komen te staan. Op dag 13 en 14 had ik een enorme jetlag, maar wel weer wat ervaringen rijker. Ik hou van rondreizen.