Dit weekend staat Berlijn op het programma. Het is niet de eerste keer dat we Berlijn bezoeken. Toch gaan we andere bezichtigingen doen. Berlijn betekent voor mij een stad met veel kunst, modern, maar ook met een rijke historie. Laat het nou net zijn dat al deze aspecten nou dit weekend terugkomen.

Terug in het Duitse kapitol

Vliegen van Amsterdam naar Berlijn is in iets meer dan een uur gedaan. Zeker de moeite waard en zeker als je met een ‘prijsvechter’ vliegt. Uiteindelijk vind ik dat als je vliegt het pakket volledig moet zijn, inclusief pinda’s! Hoe dan ook, na de landing op Berlijn Schonefeld hadden we vrij snel de bagage. Aangezien het al avond was, was het wel fijn dat het geen groot vliegveld is. Het vliegveld had al eigenlijk definitief gesloten moeten zijn, zei het niet dat Berlijn Brandenburg nog niet goed is gekeurd.

Na een rit met de regionale trein en S-bahn en daarna ook nog even de benenwagen, kwamen we aan bij het hotel. Aangezien de hoteleigenaar er vanuit was gegaan dat we niet meer zouden opdagen, was hij al gevlogen. Het was immers 22.30 uur. Geen paniek, na een telefoontje kwam hij na 20 minuten aanzetten.

Snel de sleutels en kamers gecontroleerd, tassen neergezet en op naar die Duitse gele rakkers. Op de Hackescher Markt lieten we de Berlijnse lokale biertjes naar binnen glijden. Om het vervolgens af te maken in een bar aan de Alexanderplatz.

Een dag vol cultuur

Nog niet zolang geleden waren we ook al in Berlijn, namelijk in 2010. Zij het niet dat we toch andere activiteiten hebben gedaan dan toen. Als eerst een bezichtiging bij de Reichstag. Hier ben je verplicht je vooraf aan te melden wegens veiligheidsoverwegingen. De entree doet een beetje denken aan de entree bij de UN in New York.

Via verschillende sluistechnieken kwamen we aan bij de lift die ons naar het dak van de Reichstag zou brengen. Uiteindelijk hebben we dus alleen maar op het dak gestaan en hebben we Berlijn vanuit een ander perspectief kunnen bekijken. De koepel is ook grappig met spiegels. Het verteld ook een verhaal over geschiedenis van de Reichstag. Hoewel zij subtiel de periode van 1940-1945 overslaan. Aan de andere kant ook wel begrijpelijk, omdat het na de brand van 1933 niet was hersteld in die periode.

Na de Reichstag vervolgde we onze weg langs de Brandenburger Tor om wat te drinken bij Unter den Linden. Daarna liepen we naar het Holocaust-mahnmal, beter bekend als het Jodenmonument. Deze keer waren we op herhaling, maar dat is absoluut niet erg. Iedere keer denk je toch even na over de gebeurentissen.

We vervolgende onze weg om uiteindelijk te komen bij de Potsdammerplatz. Een modern stukje Berlijn waar te midden van al die strak ontworpen gebouwen nog een stuk muur te vinden is. Het Sony center was dit keer een stuk rustiger dan de vorige keer toen we in 2010 nog getuigen waren van de première van Karate Kid.

Vanaf Potsdammerplatz hebben we de U-bahn genomen naar de dierentuin, want daarnaast vonden we de vorige keer een biergarten met een relaxte sfeer en het eten prima is.

Terug naar de DDR

Aangezien we nog een dag en nacht hadden te gaan, hebben we het vandaag rustiger aan gedaan. Na wat geshopt voerde ons weg naar buiten het centrum alwaar een voormalig gevangenis te vinden is met een behoorlijke geschiedenis.

Het wat lastig bereikbaar complex ligt in één van de buitenwijken van Berlijn. Wat opviel was de soberheid dat nog steeds heerst in dit stuk Berlijn. Toch vinden rijkelijk wat toeristen hun weg naar dit complex en zijn er tours te doen in verschillende talen. Toch overheerst bij mij de soberheid van het gehele complex en de omgeving van het complex. Zelfs in het entree gebouw, wat ook ooit onderdeel was van de Stasi, heerst een deprimerende sfeer.

Na wat geduld begon de Engelse tour. Dat bracht ons naar een gebouw waar in de periode van net na de Tweede Wereldoorlog de Russen de dienst uitmaakte. Hoewel van die periode weinig bekend is, bestaat het vermoeden dat daar in 1,5 jaar tijd 3000 mensen de dood vonden.

Kort nadat het werd gesloten in, nam de Stasi (voormalig Oost Duitse geheime dienst) het in de begin jaren 50 het over. Hoewel zij over wilde komen als een ‘nette’ dienst die niet aan marteling deden, kan je afvragen wat erger is. Fysieke marteling of mentale marteling. Uiteraard werden beide vormen toegepast. Buiten het complex is nog een foto te zien uit 1988. Dat is nog niet zolang geleden en dat maakt het zo apart dat geschiedenis niet altijd gaat over de periode van voor onze generaties.

Nu dat we het serieuze gedeelte hebben gehad, maakte we ons op voor nog een lange nacht. Na een goede bodem te hebben gelegd bij een plaatselijk grillrestaurant, hebben we een aantal uurtjes rust genomen in het hotel. We maakte ons op voor een ander cultuur evenement op toch een historische locatie, namelijk voormalig vliegveld Tempelhof.

Al waar een in aantal hangars een techno feest werd gehouden, genaamd Summer Rave. Tempelhof diende na de Tweede Wereldoorlog als onderdeel van de beroemde luchtbrug naar Berlijn vanuit het westen. Berlijn lag immers te midden van de DDR.