Yes vakantie! We nemen geen halve maatregelen en hadden de vlucht naar Napels al om 6.30 uur. De wekker ging dus vroeg af. Na een vlot proces zaten we in het vliegtuig om vervolgens na 2 uur en 10 minuten aan te komen in het zonnige zuiden. Welkom in Campanië! Het was de eerste reis waarbij we een huurauto hadden genomen om ons eigen pad te kiezen. Uiteraard krijg je een Italiaanse merk, maar het was geen Ferrari. 

Aankomst in Vico Equense

Al direct werden we gewezen op hetgeen waarover we hadden gelezen. Het Italiaanse verkeer. Brommers, scooters, motoren en iedere cm2 werd benut. Het was duidelijk, ik heb mijn Nederlandse rijstijl iets moeten aanpassen. Na ongeveer 45 minuten kwamen we aan bij ons vakantieverblijf.

Na het inchecken en uitpakken, moesten we natuurlijk nog in de juiste sferen komen. De zon scheen en er was een strand. De omschakeling was een feit. Al dezelfde avond genoten we van het heerlijke Italiaanse eten.

Sorrento

Ons eerste uitstap deze reis was naar de stad Sorrento. Hoewel het maar één baai verderop ligt, ben je toch al snel 30 a 40 minuten onderweg. Het was zaterdag en er waren dan ook veel Italianen onderweg.

De rit naar Sorrento was schitterend. Mooi uitzicht over de Golf van Napels en de eilanden Capri, Procida en Ischia. Eenmaal in de stad was het weer goed druk en oppassen dat je geen scooters en motorrijders van het zadel afreed. Eenmaal geparkeerd liepen we naar Piazza Tasso. Het centrale plein waar goed te zien dat Sorrento leeft van het toerisme. Vanaf het plein kan je richting Via San Cesareo, een winkelstraat met voornamelijk kledingzaken of het oude centrum.

Wij kozen voor het oude centrum. Hoewel deze straten volledig zijn ingericht voor het toerisme is het er wel gezellig druk. Uiteraard wordt er veel Limoencello aangeboden. Dit alcoholische drankje wordt gemaakt van citroenen.

Verder zijn we langs de kerken Chiesa dei Servi die Maria en Saint Francis Cloister gelopen. Om de hoek bij het laatst genoemde heb je wederom schitterend uitzicht over de Golf van Napels. Tijdens deze heldere dag pronkte de Vesuvius als ijkpunt die we nog vele malen zullen zien tijdens deze reis.

Na een lekkere koffie en ijsje was het tijd om terug te duiken in de smalle straten van Sorrento om vervolgens uit te komen bij Artis Domus. Een hotel en restaurant met een grote tuin. Een aanrader om lekker te lunchen. Even de drukte ontvluchten. Deze tuin biedt rust en zit je gewoon lekker. Er lopen wat konijnen rond en ze houden zelfs een klein biggetje. Voor de kinderen is er om de hoek een trampoline. Kortom een goede ambiance.

Na een heerlijke lunch keerde we terug naar ons verblijf om te chillen en natuurlijk om een duik te nemen in het zwembad en de dag op het strand te eindigen.

Zoo di Napoli

Het wordt je als Nederlandse toerist niet makkelijk gemaakt om in Italië rustig te rijden. Het wordt je zelfs afgeraden om te rijden in de stad Napels. Toch hebben we een poging gewaagd. We wilde iets doen wat ook leuk is voor de kinderen.

Aangezien we zelf ook al wat dierentuinen hebben bezocht in bijvoorbeeld Antwerpen en Fuengirola leek het ons ook leuk om de dierentuin van Napels te bezoeken. Zo gezegd zo gedaan. De auto hebben we, vermoedelijk niet volgens de regels, gratis geparkeerd op de Via John Fitzgerald Kennedy.

Dit stukje Napels is zeker gemaakt voor de kinderen. Naast de dierentuin opende afgelopen week een nieuw pretpark Edenlandiapark genaamd. Verder is er een stadspark en een bowlingbaan te vinden.

De Zoo di Napoli is best een leuke dierentuin. Ze hebben een mooie collectie zoals olifanten, giraffen, leeuwen en tijgers. Verder hebben ze krokodillen, apen en ook het standaard werk wat je ook ziet bij een kinderboerderij.

Afgezien van de enkele toeristen, zoals wij, waren het vooral Italiaanse families die een bezoek brachten aan de dierentuin op deze mooie zondag. Verder viel het ons op dat de Italianen natuurlijk goed gekleed zijn. Ook de kinderen.

Capri en Anacapri

Na een paar dagen van lekker uitslapen, hebben we er vandaag voor gekozen om toch de wekker te zetten. We wilde onze boot van 8 uur niet missen. Vandaag stond een bezoek aan het eiland Capri op ons programma.

De boot vertrok keurig op tijd met een tussenstop in Sorrento om vervolgens koers te zetten naar Capri. Even moesten we nog terug denken aan het tripje Helsinki – Tallinn. Gelukkig was er geen storm op komst en waren we binnen  50 minuten op het eiland.

Na een kopje koffie namen we de kabelbaan naar het stadje Capri. Dit stadje wordt gedomineerd door winkels in het luxe segment. Alle bekende merken met een behoorlijk prijskaartje zijn hier te te vinden. Capri is dan ook geliefd bij de meer welvarende onder ons. Anacapri, een ander stadje op het eiland, is meer op toeristen gericht.

In Capri zijn we langs Saint James Charterhouse en de tuinen van Augustus gelopen richting een uitzichtpunt op de Via Krupp.  De tuinen en het uitzicht op zee was prachtig. Deze tuinen zijn ooit ontwikkeld door de Duitser Friedrich Alfred Krupp. Een grappig detail is dat in de tuinen een beeld staat van Vladimir Lenin.

Vanaf Capri is Anacapri te bereiken met een busje. Voor 1,80 euro heb je een kaartje. Anacapri vonden wij zelf gezelliger. Vanaf Anacapri heb je een fenomenaal uitzicht over Capri en het vaste land. Ook hier is de Vesuvius zichtbaar. Dit uitzicht is goed te bewonderen vanaf een uitzichtpunt bij het museum Villa San Michele (zie eerste foto van dit artikel).

Wat eet je als je op Capri bent? Juist de pizza Caprese. Na deze Capri-lunch bezochten we nog de kerk van Santa Sofia. Een mooi klein kerkje aan de Piazza of Anacapri. het stamt uit de 16e eeuw.

Helaas was 1 dag Capri niet genoeg, want het eiland heeft nog zoveel meer te bieden. Toch moesten we er aan geloven, want de boot vertrok om 18.00 uur. Aangezien het de enige mogelijkheid was naar ons verblijf, hadden we geen keuze. Blijkbaar vertrekken meer boten rond die tijd, want de drukte bij de bushalte op Piazza Vittoria was enorm.

We kregen dan ook een tip van een winkeleigenaar om 100 meter terug te lopen, want daar is immers ook een halte. Wijs besluit, want de busjes vanaf Piazza Vittoria waren vol. Zo ook ons busje en die rijdt dan ook deze halte voorbij. Eenmaal terug in Capri, namen we de kabelbaan benedenwaarts om nog even langs de haven te lopen en vervolgens de boot te nemen richting Vico Equense.

2x Pompeii

Vandaag is het dan zo ver. We gaan terug in de tijd en wel naar het jaar 79 na Christus. Althans dat was de bedoeling. We reden naar Pompeii zonder cash er van uitgaande dat de toegang met kaart betaald kon worden. Daarnaast waren we ook nog eens de buggy vergeten.

Eenmaal aangekomen bij de afslag van Pompeii verwees de TomTom ons weer terug naar de snelweg. Wederom een reden om niet altijd blind uit te gaan van wat TomTom aangeeft. Maar ja achteruit rijden van een oprit is ook geen optie. Dus… even heen en weer en dit keer kwamen we wel goed uit en hebben we de auto geparkeerd a 3 uur per uur.

Al lopend naar de ingang wordt je natuurlijk aangesproken door de marktlui die ook een graantje van het toerisme mee willen pikken. Vervolgens was daar de wachtrij. Dat verliep op zich rommelig, maar vlot. Ik was aan beurt en gelukkig kon er zoals verwacht met de kaart worden betaald. Behalve deze keer, want er was geen connectie waarover betalingen worden verwerkt.

Het lot moet je dan ook niet tarten. Geen buggy, geen cash. Terug naar de auto en morgen weer proberen. Uiteraard voorbereid met cash en buggy. Als alternatief vonden we een winkelcentrum La Cartiera in Pompeii. Een prima alternatief en er werd ook nog eens een fantastische espresso geserveerd. De dag eindigde we heerlijk in de zon op het strand.

De volgende dag volgde poging 2. Cash check, buggy check! Bijkomend voordeel van een 2e poging is dat je ervaring hebt. Pak niet de eerste de beste parkeergelegenheid, maar rij iets verder en ga niet rond openingstijd. Dat scheelt wachttijd bij de ingang. Het parkeren kostte dit keer maar 7 euro voor een hele dag!

Niet veel later waren we binnen de poorten van het al oude Pompeii. Getroffen door een uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus. Een Romeinse stad met een enorme geschiedenis. Kort voor de uitbarsting was dit gebied al getroffen door een aardbeving, waardoor naar schatting veel mensenlevens gespaard zijn gebleven, omdat zij de stad na de beving hadden verlaten.

In de 16e eeuw werden de eerste opgravingen gedaan en sinds de 18e eeuw wordt de oude stad Pompeii weer herontdekt. Het bestaat uit een stratenstelsel, amfitheaters, badhuizen en tempels. Er zijn beelden te zien van toen aangevuld met bronzen beelden van deze tijd. Hoewel wij nog niet eens een kwart hebben gezien, moet ik de verwachtingen een beetje bij stellen. Het is zeker bijzonder, maar toch mistte de beleving. In tegenstelling tot Efeze (Turkijë) en Jerash (Jordanië) viel hetgeen wat wij hebben gezien toch een beetje tegen.

Het doet natuurlijk verder niets af aan het belang en de waarde van Pompeii en het epische verhaal achter deze Romeinse stad. Nogmaals gezegd hebbende dat we niet alles hebben gezien. We zijn historisch weer wijzer en ervaringen rijker. Daarom trakteerde we onszelf op een vers sapje. Om vervolgens naar het centrum van Vico Equense te rijden.

Dat het gebied rondom Napels bekent staat om de pizza is ons niet onbekend, maar in Vico Equense serveren ze pizza bij de meter! Of 0,4 meter.

Deze pizza’s worden vers gemaakt in Pizza A Metro Da Gigino L’Università della Pizza. Het gehele proces kan achter glazen schermen worden aanschouwd. Je kunt je eigen pizza dus volgen om vervolgens vol gegeten het restaurant uit te lopen. Naast pizza’s serveren ze ook nog andere lekkernijen.

Na deze calorieën bom hebben we door het dorp gewandeld om van een schitterend uitzicht te genieten over de baai. Verder hebben we 2 kerken bekeken en hebben we nog wat van het Italiaanse ijs mogen genieten.

De Amalfi kust

Vandaag waren we van plan om naar de Amalfi kust te rijden. Om daar te komen, heb je 3 verschillende routes. De blauwe route, de groene route of omrijden via Salerno. De laatste viel af, omdat de reisafstand dan te groot zou zijn.

De blauwe route start vanaf Sorrento. Deze route volgt de SS163 en wordt alleen aangeraden voor chauffeurs die bekend zijn op die route en ervaren zijn met de Italiaanse rijstijl. Aangezien de breedte van deze weg vaak zo smal is dat er geen 2 auto’s elkaar zomaar kunnen passeren, hebben we deze route ook niet gekozen.

De groene route bleef dus over.  Deze route, de SS366, loopt via Pimonte over de bergen richting Furore met als eind bestemming Amalfi. Met een beetje geluk zat het weer mee.

De route naar Pimonte was goed te doen. Hoewel de bewolking toenam, bleef het nog droog. Net na de tunnel bij Pianillo werd het bar en boos. Helaas hebben we door hevige regenval en dichte mist de route moeten staken en zijn we omgekeerd.

Op de terugweg seinde een Italiaan vermoedelijk om aan te geven dat we beter konden stoppen. Uiteindelijk stopte we in Pimonte. De hoeveel regen vormde kleine riviertjes over de weg bergafwaarts. We werden opgevangen in hotel Montuori met een lekker kop koffie en een broodje met marmelade. Toen de regen eenmaal was gestopt, volgde we onze weg richting Sorrento.

Eenmaal aangekomen in Sorrento konden we weer genieten van de zon. Wederom even gegeten bij Artis Domus. Dat hadden we wel verdiend na zo een rit.

Enkele dagen geleden waren we ook in Sorrento bij Saint Francis Cloister. Tegen over deze kerk kan je voor 1 euro de lift naar beneden nemen. Snel geteld, duurde het 18 seconde voordat we beneden waren. Je kunt vervolgens langs een paar kleine strandjes richting de haven lopen.

Op de weg terug was er een trouwerij gaande in het Saint Francis Cloister. Mede door de violist trok dat de aandacht van toeschouwers. Het bruidspaar was zichtbaar gelukkig.

Salerno

Vandaag stond een trip naar Salerno op het programma. Na een rit van een klein uurtje kwamen we aan in deze havenstad. We waren even vergeten hoe druk en rommelig het Italiaanse verkeer kan zijn. Na een zoektocht voor een parkeergarage vonden we deze aan de Strada Statale 18. In deze parkeergarage moest je de sleutel achterlaten, want zij zetten je auto weg en halen het bij terugkomst ook weer op.

Dat was even een ‘o ja’ momentje, want dat is toch wel extra service en de kans dat ze zelf schade rijdt in deze smalle garage is klein. Geen idee wat er gebeurd als zij schade rijden, maar dat is nu niet aan de orde.

Salerno, een andere omgeving dan dat we tot nu toe hebben gezien. De Afrikaanse immigranten staan aan de boulevard tassen, paraplu’s en andere nep-artikelen te verkopen. Het is ook een stad waar de scheepvaart en industrie aanwezig is.

Na een wandeling door de winkelstraat, liepen we Centro Storico binnen, of te wel het oude centrum. Daar bezochten we een museum van de archeologie. Hier werden opgravingen getoond uit de nabije omgeving vanaf de prehistorie tot en met de Romeinen. Met als kopstuk (letterlijk) het hoofd van een beeld van Apollo. Dit stuk werd gevonden aan de kust voor Salerno. Men dacht aanvankelijk dat het om een deel van een schip zou gaan. Later bleek dit een gouden vondst. Een schitterend beeld. Verder toont dit museum wapens, keukengerei en ander gereedschap.

Na het bezoek aan dit kleine maar interessante museum was het tijd voor een ijsje. Waarna we door zijn gelopen naar de kathedraal. Schijnbaar de mooiste uit de tijd van de Middel-eeuwen. De Duomo di Salerno is inderdaad indrukwekkend. Nog indrukwekkender is de tombe van Matthew. Vermoedelijk één van de 12 apostelen van Jezus.

Na dit bezoek liepen we weer richting de haven om wat te eten en de auto op te halen. We reden vervolgens weer huiswaarts om ook deze avond te eindigen op het strand.

Vesuviuslandia en de terugreis

Ballorig eat your heart out! in Italië hebben ze Vesuviuslandia. Een kermis-pretpark”isch” voor de kleine Italiaantjes en dus ook voor andere kleine mensjes. Er is van alles te doen zoals een zweef- en draaimolen, botsauto’s, achtbaan en een gamehal. En natuurlijk is er ook een ballenbak met glijbanen, trampoline en zowaar ook een rodeoride. Alles natuurlijk op gepaste snelheid.

De entree is gratis, het parkeren is gratis en er is gratis Wifi. Het was wel even wennen om niet ongelimiteerd in de ballenbak te mogen spelen. Dat gaat op basis van tijd. Je koopt vooraf muntjes om deze vervolgens te gebruiken bij de attracties.

Een aanrader om een overzichtelijk en leuk dagdeel te hebben. Siesta’s hebben ze namelijk niet alleen in Spanje. Vesuviuslandia is te vinden in San Sebastiano Al Vesuvio.

Na al het gespring en ge-game was het wel weer tijd om wat te eten. We reden naar een bekende plek, namelijk het La Cartiera winkelcentrum in Pompeii om vervolgens na wat te hebben geshopt weer terug te rijden naar Vico Equense.

Voor de laatste keer terug, want de volgende ochtend was het weer tijd voor de terugreis naar Nederland. Daarom hebben we de laatste avond nog even de omgeving bekeken en natuurlijk nog even een pizza en een pasta gegeten met een zacht Italiaanse wijntje. Hoewel we geen rondreis hebben gemaakt, hebben we toch een leuke route afgelegd vanuit Vico Equense. Dat ziet als volgt uit:

De laatste ochtend ging de wekker om half 6, om vervolgens rond half 8 de auto in te leveren en de laatste meters af te leggen naar het vliegveld.