We voeren een project uit in de provincie Inhambane, Mozambique. In september 2017 begon het avontuur en in 2018 zetten we de activiteiten voort. Dit is het verslag van de tweede missie.

Tijdens onze eerste missie hebben we vooral kennis gemaakt met de projectpartners en het projectgebied. Ondertussen zijn project activiteiten gestart en daarvan gaan we deze missie de eerste resultaten terug zien, maar starten we ook nieuwe activiteiten. Denk hierbij aan een inventarisatie van drinkwaterbronnen  en zien we de eerste resultaten van een geofysisch onderzoek. Daarnaast gaan we verder met het bouwen aan de diverse relaties en zetten we de voorbereidingen voor de uitvoerfase verder op.

Het vervolg van het project

Deze missie belooft een grote te worden. Vanuit Nederland zijn we met zeven man gekomen om vanuit Mozambique te worden aangevuld met nog eens zes mensen.

De heenreis

Net zoals de vorige keer, reizen we via Johannesburg, Zuid-Afrika. Een goede en rustige manier om uitgerust in Mozambique aan te komen. We verblijven in het zelfde City lodge hotel op de O.R. Tambo airport.

Helaas heeft het vliegveld van Johannesburg en slechte naam. Er is veel diefstal tijdens de verwerking van het ruimbagage. Dit keer hebben ze mijn koffer te pakken gehad. Hoewel flink beschadigd is er op de heenreis niets uitgehaald en heb ik met tape mijn koffer heel gehouden.

Tijdens de vorige missie vlogen we naar Maputo om vervolgens enkele dagen later de auto te nemen naar Maxixe. Een rit van zeker 9 uur. Dit keer kozen we ervoor om naar Inhambane te vliegen. Via Vilanculos vlogen we in 5 uur naar onze bestemming. Een aardige tijdswinst en nog comfortabel ook.

Eenmaal geland op Inhambane airport werden we opgewacht door een medewerker van Ara Sul. Zoals afgesproken zou hij ons naar Maxixe brengen. Een rit van ongeveer 50 km. Hoewel wij met 4 personen waren, had hij maar plek voor 1. De rest mocht in de laadbak van zijn pick-up. Een normale manier van vervoeren, maar niet voor onze blanke huidjes. Vers uit Nederland met -10 graden naar +30 graden is wel even wennen. Gelukkig had hij een goed idee. We namen de boot van Inhambane naar Maxixe.

De originele ferry is sinds de tyfoon van 2017 buiten werken, maar hierop hebben zij meerdere bootjes ingezet. Een volle boot met zeker 130 mensen werden we in een half uurtje naar Maxixe gebracht. Een leuke ervaring. We werden in Maxixe opgewacht door de locatiemanager die ons zou helpen bij het inchecken bij het hotel.

Het Stop-snackbar hotel heeft meerdere locaties in de stad. Als snel bleek dit geen handige constructie te zijn, omdat we daarmee ook verspreid over de stad zouden verblijven. Daarnaast waren de kamers niet echt comfortabel. Dit zouden we de volgende dag anders regelen.

Missie kick off

We begonnen de dag vroeg met de grote verplaatsing naar het Farmars hotel. Hier waren we vorige jaar ook en voldoet aan alle eisen. Een deel van het team zat daar al en gelukkig was er plek genoeg. Hierdoor waren we als team op één locatie.

Dezelfde ochtend hebben we de missie kick off uitgevoerd. Daarnaast hebben we de eerste dag besteed aan de introductie van een communicatie strategie voor Ara Sul en hebben we een project risico analyse uitgevoerd.

Op de tweede dag hebben we een vervolg gegeven aan de communicatie strategie, bescherming van het grondwater en hebben we diverse afspraken gemaakt voor de rest van de week. We hebben ook de eerste resultaten terug gekregen over de waterput inventarisatie en geofysisch onderzoek. So far so good. Het programma, zoals ik het had georganiseerd, werd goed gevolgd.

Om met een groep van ongeveer 18 personen te gaan lunchen, kan het even duren voordat het eten klaar is. De eerste dag heeft dit veel tijd gekost. Op de tweede dag hebben we dit anders aangepakt door een buffet met lokale gerechten te bestellen. Zo lag er vis, kip en natuurlijk matapa.

Na twee intensieve dagen die we vooral binnen hebben doorgebracht, was het voor een deel van de groep de volgende dag tijd om het veld in te gaan.

Relaties en veldbezoek

Een onderdeel van het project is om een aantal verbeteringen door te voeren in het drinkwater van enkele community’s. Om te bepalen wie hierbij het meest voordeel heeft, moeten we de omgeving in de Inhambane provincie kennen en praten met instanties die hier mee te maken hebben. Zo hadden we op dag 5 een afspraak met de provincie directeur, de regulator CRA van de drinkwaterprijzen en een paar drinkwaterbedrijven in Inhambane stad, zoals FIPAG en AIAS.

Deze bezoeken nam veel tijd in beslag. Mede doordat we met 10 personen waren, verloren we ook veel tijd met de lunch. Aangezien het in Mozambique om 18.00 uur al donker is, moesten we tijdig richting hotel reizen.  We hadden nog ruimte om 1 veld bezoek te doen in Jangamo.

De overige geplande veldbezoeken hebben we op dag 6 uitgevoerd. Zo zijn we bij twee kleine particuliere waterbedrijven geweest. Zo een klein bedrijf levert water aan 1 dorp of community en wordt vaak geleid door lokale familie die voldoende geld heeft om een watersysteem op te bouwen. Dit verdienen zij terug door water te leveren waarvoor betaald wordt.

Tijdens onze bezoeken waren we onder de indruk van mensen die zich hiervoor inzetten, maar zagen we ook verbeteringen in het watersysteem. Zo vermoeden wij dat het systeem niet optimaal wordt ingezet en veel meer mensen kunnen voorzien dan nu gebeurd. Iets om mee te nemen in onze plannen zonder de nodige toezeggingen.

De andere groep zou zich die dag bezig houden met workshops rondom het versterken van Ara Sul als organisatie en zouden we in de loop van de middag weer samen komen. Na het afscheid in Maxixe zou een deel van de groep, waaronder ik zelf, vandaag afreizen richting Inhancoongo om te verblijven in het fantastische Doxa resort direct aan zee. Dit keer helaas zonder de walvissen.

Bezoek aan Mozambique Organicos / Afrifruta

Net als de vorige missie, brachten we deze missie ook een bezoek aan één van onze projectpartners. Mozambique Organicos draagt in dit project bij om op agrarisch gebied lokale boeren te helpen bij de productie van fruit en groente. Door ze te ondersteunen en producten af te nemen, helpt het de lokale economie.

Het bezoek bracht naast een goede bespreking over het plan ook een tour door het gebied. Net als de vorige keer, bezochten we mooie plekken en deden we interessante ideeën op om de lokale boeren te ondersteunen.

Daarnaast brachten we ook een bezoek aan een nieuw bedrijf in de regio, namelijk Afrifruta. Hier worden verschillende fruitsoorten gedroogd en geëxporteerd. Ook naar Nederland en levert dit bedrijf ook werkgelegenheid op in de directe omgeving.

De dag verliep niet geheel zonder een nat pak. Het einde van het regenseizoen is in zicht, maar daarmee zijn de regenbuien nog niet voorbij. We kennen het verhaal van de waterschaarste in Kaapstad, Zuid-Afrika. Dat probleem speelt ook in de hoofdstad van Mozambique, Maputo. Echter in de provincie Inhambane is er geen sprake van droogte en is er dus voldoende grondwater beschikbaar. De regenbuien dragen daar natuurlijk aan bij door een natuurlijk aanvulling te geven in het grondwater. Ook dat is een interessant gegeven voor het project.

De avond sloten we af in Doxa met een lekker stukje kreeft en een wijntje. Om vervolgens de avond nog even met een groepje op krabbenjacht te gaan. Met onze zaklampen zagen we tientallen krabbetjes over het strand racen. Daarnaast zagen we nog enkele grote exemplaren.

Inhambane, Tofo en de reis naar Maputo

Na een drukke en interessante week is het weekend aangebroken. Op zaterdag nam ik afscheid van het Doxa beach resort. We zouden met 3 personen een nacht verblijven in hotel Inhambane en namen we afscheid van 2 projectteamleden die de reis naar Nederland maken. De groep die op de heenreis met de auto is gekomen, gaat zondag met de auto terug naar Maputo.

Om toch optimaal gebruik te maken van de dag reden we naar Tofo. Een kleine strandplaats in de top van de Inhambane landtong. Dit dorpje staat bekend om de duikresorts en wordt druk bezocht door Zuid-Afrikanen tijdens de vakantieperiode.

Het wemelt hier van de beach resorts, duikcentra en restaurants. Het strand zag er prima uit en de zee was wat wild. Hier vonden we een Indiaas restaurant met een prima curry, Guju’s genaamd.

Na een leuke strandwandeling en een fruitcocktail reden we terug naar Inhambane stad om daar even tot rust te komen. Onderweg brachten we nog een kort bezoek aan een locatie van drinkwaterbedrijf Fipag. Zij hebben even buiten Tofo drie boorputten liggen waar zij water onttrekken uit de bodem.

Eenmaal gesetteld in het hotel verkende we de directe omgeving en kwamen we terecht in een heus carnavalsfestijn. Diverse groepen hadden zich verkleed met typische Afrikaanse kledij of zelfs als een iets te houterige blanke. Ja ook hier is het carnaval en maken zij graag van de gelegenheid gebruik om de spot te drijven. Wij hebben er smakelijk om gelachen. Wat zouden de tegenstanders van zwarte piet hier van denken? We sloten de dag af met een lekker stukje vis aan Baia de Inhambane.

De volgende dag verkende we het stadje met prachtige gebouwen en vergezichten om in de middag richting het vliegveld te gaan. Onze vlucht naar Maputo stond rond 15.20 klaar om in 50 minuten aan te komen de in de hoofdstad.

Het voordeel van kleine luchthavens is dat je er snel door kan gaan. Tenzij je natuurlijk de aandacht trekt van de douane medewerkers. Zo waren onze koffers over het maximale gewicht. Wel 1,5 kg en mocht we alleen door als we hiervoor 400 meticals zouden betalen. Omgerekend 5 euro. Prima! Na een prima vlucht in de rammelkast met schitterende props kwamen we aan in Maputo.

Een taxibus van een ander hotel wilde onze wel brengen naar het hotel waar wij hadden geboekt. Ook prima! Om 17.15 zaten we alweer aan een glas 2M (bier) in het Villa das Mangas hotel. Een leuk en hip hotel met een aardige hostess. Die avond zouden we in mijn favoriete restaurant Mundo’s een heerlijke pizza eten.

Maputo en de terugreis

Het weekend was voorbij en we hadden maandag twee afspraken staan. De eerste afspraak was op het Ara Sul hoofdkantoor. We zouden de missie evalueren en kennis maken met de directeur. De afspraak stond om 9.00 uur, maar de directeur was helaas verhinderd door een afspraak met de minister.

Uiteindelijk kwam de directeur toch nog rond 11.15 uur en hebben we een prima gesprek gehad. Natuurlijk met alle beleefdheden en hebben we ook nog eens goede afspraken kunnen maken. Ook tijdens ons gesprek werd de directeur gebeld door de minister. Al met al waren we om 13.30 uur klaar.

Aangezien we om 14.00 uur een afspraak hadden bij de Nederlandse ambassade, moesten we in razend tempo een paar broodjes verwerken en met de taxi naar de ambassade rijden. Wonder boven wonder waren we precies om 14.00 ter plaatse. We hadden een missie debriefing en vertelde kort wat we op korte termijn willen doen voor het project.

Na dit bezoek liepen we richting Feima park om wat te drinken en de lokale markt te bekijken. Dit kon helaas niet op een rustige manier, omdat de verkopers toch wel erg opdringerig waren.  Die avond zouden we bij Spicy thai de dag afsluiten.

De laatste dag was aangebroken. Nog een laatste missie evaluatie om vervolgens richting het vliegveld te rijden. Onze terugvlucht via Johannesburg zou wederom weer de nachtvlucht zijn. Een vlucht waarbij je wel slaapt, maar ook weer niet.

Eenmaal geland op Schiphol bleek ook dit keer dat mijn koffer de reis niet zonder schade heeft doorgemaakt. Sterker nog. Ik had mijn koffer laten sealen in Maputo. Dat was er volledig van af gehaald en hebben ze zowaar mijn bluetooth speaker, Iphone oplader en powerbank gejat. Een kleine domper op een fantastische 2e missie in Mozambique.