Na de opstartmissie vorige jaar september en de vervolgmissie in april dit jaar, volgt nu de 3e missie. Een korte, maar hele belangrijke missie. Dit is de missie waar we de definitieve bodem leggen voor de implementatiefase. Het voelde bijna als een handelsdelegatie dat op handelsmissie gaat voor een hele belangrijke deal voor komende 5 jaar. Stiekem was dat ook wel een beetje zo, want deze missie is ook bedoeld om de nodige handtekeningen te krijgen.

Op vervolgmissie naar Maxixe

De reis naar Inhambane

Wederom hadden we de vlucht via Johannesburg. Na een nacht verblijven op de airporthotel vlogen we de volgende dag naar Vilankulos, Mozambique. Helaas was er wederom gedoe met bagage. Een deel was niet mee naar Johannesburg en mijn koffer werd doorgesluisd naar de volgende vlucht. Vervelend, maar dit is gedurende het vervolg wel goed gekomen.

Voordat we naar Vilankulos vlogen hebben we nog even wat kleding gekocht voor de eerste dagen. Om vervolgens rond 11.30 uur naar Mozambique te vliegen. Eenmaal aangekomen, werden we opgewacht door onze chauffeur.  We hadden nog een autorit van ongeveer 3 uur te gaan. Dat ging vrij soepel en kwamen we tegen het einde van middag aan in het hotel in Maxixe.

Officiële besprekingen in Inhambane

Naast de voorbereidende overleggen en interne projectafspraken hadden we deze week 3 officiële besprekingen. Zo hadden we ons eerste projectstuurgroep. Een overleg met alle projectpartners waarin we de voortgang rondom het project bespreken. Dit was tevens het moment om zo veel mogelijk handtekeningen te verzamelen. Uiteindelijk hebben we tijdens dit overleg 4 van de 6 handtekeningen verzameld. Helaas kon 1 partij niet aanwezig zijn, maar heeft wel de toezegging gedaan. Geen slechte score.

Daarnaast waren we uitgenodigd voor een officiële Comitê de Basia. Dat is een groep belanghebbende vanuit de Mutamba basin.  Dat bestaat uit onder andere ARA Sul, vertegenwoordigers van de boeren, mijnbouw, maar ook vanuit de Overheden zoals de Provincie en vanuit verschillende Ministeries. Tijdens dit comité heeft ARA Sul ons project gepresenteerd.

De laatste officiele bespreking betrof een workshop rondom drinkwater. Dit is door het project georganiseerd en hebben we belanghebbende hiervoor uit laten nodigen. Tijdens de workshop is een poging gedaan om de aanwezigen hun droom te laten verwoorden rondom drinkwater en waar we over 5 jaar moeten staan om tot dat doel te komen. Dit heeft interessante resultaten opgeleverd waar we uiteraard mee verdergaan.

Missie einde in Vilankulos

We verbleven de hele week in Maxixe. Halverwege de week besloten we om aan het einde van deze week een dag eerder naar Vilankulos te reizen, omdat we met één van onze projectpartner Kukula mee konden rijden. Het kantoor van Kukula zit in Vilankulos en de medewerkers wonen ook in dezelfde stad. Wel zo handig!

Na 5 dagen Maxixe is een andere omgeving wel zo prettig. Zeker als je ziet waar we uiteindelijk terecht zijn gekomen. Eerst hadden we natuurlijk een rit van 3 uur voor de boeg. We vertrokken al rond 8 uur, om eerst via het vliegveld naar de stad te rijden.

Als je een Mozambikaan vraagt om naar zijn thuisstad te gaan, krijg je natuurlijk de toeristenroute. Zo reden we langs de kust over een hobbelig zandpad naar Hotel Dona Ana. Een luxe hotel waar we een drankje hebben gedaan en hebben genoten van het uitzicht over de Indische oceaan. Vervolgens hebben we natuurlijk het kantoor van Kukula bezocht en kennis gemaakt met het aanwezige personeel.

Uiteindelijk werden we gebracht bij onze lodge, Aguia Negra. Een fantastisch verblijf voor nog geen 44 euro per persoon per nacht. Kijk een aanschouw dit stukje paradijs in een zanderig en klein stadje.

Supervriendelijk personeel, prima eten en natuurlijk een goede sfeer. Zeker een aanrader om te onthouden. Helaas verbleven we maar 1 nacht.

Terug naar Nederland

De volgende ochtend stond er wederom iemand klaar van Kukula om ons naar het vliegveld te brengen. Onze vlucht van Vilankulos naar Johannesburg verliep goed en hadden we natuurlijk weer wat uren te spenderen op OR Tambo airport. Gelukkig was er een troostfinale België – Engeland en hebben we nog gegeten en gelezen.

De vlucht naar Amsterdam verliep ook soepel en hadden we zelfs ruimte naast ons, omdat het vliegtuig niet helemaal vol zat. Zo half slapend kom je 11 uur door om de volgende ochtend ruim op tijd aan te komen op Schiphol.