Ook dit jaar reizen we naar Mozambique. Het project krijgt voor nu een vervolg om bestaande relaties te verstevigen en om nieuwe relaties aan te gaan. Volgens originele planning zouden we de planfase voorbij moeten zijn en zou deze vierde missie in 2019 in het teken staan van de start van het implementeren. Er is echter meer tijd nodig om de voorbereiding compleet te maken en daarom gebruiken we deze missie om dat voor elkaar te krijgen.

Ook dit keer was het de bedoeling om via Johannesburg naar Mozambique te vliegen. Echter werd de vlucht een dag van te voren geannuleerd. Alarmbellen rinkelen, want hoe krijgen we 6 personen omgeboekt? De vraag was binnen 30 minuten beantwoord, want via de KLM app kwamen de signalen al binnen. Mijn reis zou met een overstap in Rome via Johannesburg verlopen. Andere leden vlogen via Frankfurt en München. We zouden elkaar de volgende ochtend weer zien in Johannesburg. Een deel vloog vervolgens naar Vilankulos en de rest naar Maputo.

Tussenstop Maputo

Mijn reis verliep via Maputo, omdat we een meeting hebben in het ARA Sul hoofdkantoor. Later op de dag zouden we ook nog een meeting hebben met een potentiele partner. Tussen de bedrijven door was er ook eindelijk even tijd om wat van de stad te zien. Zo zijn we langs Casa de Ferro gelopen.

Dit ijzeren huis is ontworpen door Gustav Eiffel. Ook bekend van zijn toren in Parijs. Het huis was ontworpen voor een voormalig Portugese gouverneur van Maputo. Tegenwoordig is het een klein museum van Afrikaanse kunst en zitten er enkele kantoren. Sinds 1892 is het huis in Maputo te vinden en werd het in 2014 gerenoveerd.

Onze weg vervolgde naar het treinstation van Maputo. Een schitterend stationsgebouw dat nog steeds in gebruik is. Estação de Caminhos de Ferro de Maputo werd ontworpen door 3 Portugese architecten. De treinen die vanuit dit station vertrekken, gaan naar Swaziland, Zuid-Afrika en naar Zimbabwe. Er kan gebruik gemaakt worden van 1e tot en met 3e klas. Een reis naar bijvoorbeeld Zimbabwe duurt wel ruim een dag.

Dit station staat hoog in de lijsten van mooiste station ter wereld. Dit is waarschijnlijk het mooiste station van Afrika. Het stationsgebouw werd gebouwd in de periode van 1908 tot en met 1916. Het treinstation zelf, was er al voor die periode. Al in 1869 werd de basis gelegd. Dit station is ook gebruikt in de speelfilm ‘Blood diamond’ met Leonardo diCaprio en Djimon Hounsou.

We vervolgde onze weg met de taxi naar het Feima park. Voor ons een inmiddels bekend park waar je in alle rust lekker kan lunchen met typisch Mozambikaans gerechten, zoals krab met rijst.

Na de lunch wandelde we richting onze 2e afspraak. Dat bedrijf is te vinden in een wijk waar internationale organisaties en verschillende ambassades zijn gevestigd. Zoals de Nederlandse ambassade. Dit keer brachten we geen bezoek aan de ambassade zelf.

Dit laatste gesprek was met een wateroperator waarbij we het hebben gehad over een eventuele samenwerking. Beide meetings vandaag waren positief en daarmee was de eerste missie-dag een feit. We zouden de avond eindigen in één van mijn inmiddels favoriete restaurants. Mundo’s is een sportcafé met prima pizza’s.

Doorvliegen naar Inhambane

De volgende ochtend zouden we vroeg in de ochtend nog een afspraak hebben met een paar Nederlandse connecties die daar wonen en werken in de watersector. Deze afspraak was om kennis uit te wisselen en ervaringen te delen.

Later op die dag zouden we Maputo weer verlaten en met het vliegtuig naar Inhambane vliegen. Een vlucht van ongeveer 50 minuten.

We werden op het vliegveld van Inhambane opgewacht en gebracht naar het lokale kantoor van ARA Sul. Daar kwamen we de andere teamleden tegen die net klaar waren met 2 dagen vol workshops. Na een goed weerzien was het tijd om ook de collega’s van de lokale ARA Sul departement bij te praten over de afgelopen maanden. Vervolgens zijn we naar het voor ons bekende Farmars hotel gegaan.

De volgende dag bestond louter uit interne projectmeetings en werken in kleine werkgroepen ter voorbereiding voor toekomstige projectactiviteiten en voor een projectmeeting die de volgende dag staat gepland. Deze projectmeeting is met stakeholders en leden van het comité de Bacia. Een club van vertegenwoordigers uit de omgeving van de Mutamba basin. Zo waren er vertegenwoordigers van waterbedrijven en Overheden. Helaas was niet iedereen beschikbaar vanuit andere branches. Toch leverde de meeting veel goede dingen op.

Door middel van 5 werkgroepen wisten we overeenstemming te vinden over de aanpak van bijvoorbeeld licenties en werden ideeën uitgewisseld om data te delen. Daarnaast was de presentatie over het grondwatersysteem en de bijkomende bedreigingen goed voor rumoer en erkenning. Dat is natuurlijk zeer positief en er ontstond ook een sfeer van dat dit probleem gezamenlijk aangepakt moet worden.

Weekendje Tofo

Onze missie valt samen met Heroes day. Een nationale feestdag waarop Overheidsinstanties zijn gesloten. Officieel herdenken Mozambikanen op 3 en 4 februari de gesneuvelde strijders die vochten tijdens de onafhankelijkheidsoorlog tegen Portugal in 1975. Zo wordt Eduardo Mondlane herdacht. Hij wordt gezien als de eerste president, maar was voornamelijk de leider van de onafhankelijkheidsstrijders. Dat betekent voor ons een lang weekend, want Heroes day valt dit jaar dus ook op maandag 4 februari.

Een lang weekend genieten van de zon, het strand, het eten en ook vooral het duiken. Tofo kent nog geen massaal toerisme. De Indische oceaan zit hier vol met kleine vissen, haaien, roggen, schildpadden en zelfs walvishaaien. De laatst genoemde hebben we helaas niet gespot, maar wel een paar kleine roggen, murene, blacktip reefsharks en verschillende schildpadden.

Het plan was om 4 duiken te maken. Het zijn er uiteindelijk maar 2 geworden. De eerste duik werd afgelast vanwege een lek in de boot. In de middag zouden we alsnog een duik maken. De volgende dag zouden we 2 diepe duiken maken. Dat betekent dat een duik verder gaat dan 18 meter. Helaas kwam ik bij de 1e duik niet door de eerste 3 meter. Dit werd niet op tijd opgemerkt door de dive master en brak ik de duik af. Met 5 kg had ik te weinig lood. Wellicht was 1 kg extra wel voldoende geweest. Dit hebben we uiteraard later wel doorgesproken met de dive master, want het ontbrak ook aan goede communicatie.

Een duik maken wordt beïnvloed door vele factoren. Het soort persluchtfles, de lucht in je vest en het hoeveelheid lood. Dat laatste is natuurlijk belangrijk om goed af te dalen. De manier waarop je te water gaat is ook belangrijk. Wij deden een zogenaamde ‘negative entry’. Dat betekent dat je vanaf de boot achterover laten vallen en direct afdaalt. De eerste keer mislukte dat helaas. Bij de 2e duik was dit uiteindelijk wel gelukt.

We hebben natuurlijk volop genoten van de 2 duiken. Het is goed om te zien dat het leven onder water hier nog zo vol en kleurrijk is. Een leuk detail was tijdens de eerste duik. We hebben de dolfijnen wel gehoord, maar niet gezien. De landing met de boot op het strand is ook zeker leuk om mee te maken.

Tofo verlengd, bezoek aan Inhacongo en Inhambane

Na enkele dagen in het fantastische Tofo te verblijven, kwamen we tot de conclusie dat een bezoek aan Maxixe niet meer nodig is. Het is dan wel zo praktisch om ons verblijf in verlengen. Gelukkig was daar ruimte voor. Ons verblijf bij Liquid divers was goed geregeld en zeker een aanrader voor als je ooit in Tofo terecht komt.  We hebben Tofo ook beter leren kennen. Dit gebied is één van de trekpleisters. Dat betekent ook dat we een groei in aantal lodges, hotels en toeristen voorspellen. Dat heeft zijn weerslag op het waterverbruik. Ons verblijf is dus ook zeker functioneel, omdat we direct in één van de hotspots van ons projectgebied zitten.

Dat het aantrekken van toeristen zijn weerslag heeft op de watervoorraad is nu al een probleem die wij graag in kaart willen brengen. Tofo kent al de nodige problemen door zout intrusie en een hoog ijzergehalte. Wij hopen daar met de nodige kennis wat te kunnen betekenen en te veranderen. We zijn hierover in gesprek met de lokale drinkwaterleverancier.

Vanuit onze lodge hebben wij ook een bezoek gebracht aan één van onze partners in Inhacongo. Dat is ongeveer 1,5 uur rijden vanuit Tofo. Het agrarische bedrijf Mozambique Organicos heeft nauwe banden met lokale boeren. Zij hebben water nodig voor de gewassen. Met deze partner hopen we de boeren van nog meer kennis te voorzien om goed om te gaan met het water, zodat daar een lang houdbare situatie ontstaat. Hierdoor kunnen de boeren meer omzetten en komt dat ten goede van de lokale economie.

We brachten daarnaast ook een bezoek aan de omgeving waaronder een fantastisch uitzicht over Lagoa Dongane en werden we verwelkomd door een rode wouw.

Vanuit Inhacongo reden we terug naar de stad Inhambane. Daar hadden we een afspraak met een architect van de gemeente. We werden eind vorig jaar getipt van een probleem in de stad die wij met het IWAMAMBA project mogelijk kunnen oplossen.

Deze straat loopt bij hevige regenval helemaal vol. Door het gebrek aan afvoer, hoopt het water zich op zodanig dat het zelfs de huizen en tuinen in loopt. Daarnaast blijft het water weken liggen en is een broedplaats voor ongedierte wat kan leiden tot ziekten. Met de juiste manier van afvoeren, kunnen wij dit water terug de grond in laten stromen en zijn de mensen in de directe omgeving een probleem kwijt.

Terug naar Maputo

Inmiddels zitten we al weer 1,5 week in Mozambique. Nog 1 laatste afspraak. Een belangrijke, want we hebben een investeerder nodig voor het project. Eerder deze week werd contact gelegd met een mogelijke investeerder. Echter was hij aanwezig in Maputo. De partij om wie het gaat, laten we nog even in het midden.

Oorspronkelijk zou ik vanuit Tofo met de groep terugreizen via Vilankulos. Deze afspraak was echter zo belangrijk dat ik naar Maputo moest. Ticket omgezet, hotel gereserveerd en we hadden een autorit van ruim 10 uur voor de boeg. Terugvliegen was niet nodig, omdat één van onze projectpartner toch terug moest rijden. Het was een lange rit, maar onderweg blijft het interessant om de cultuurverschillen op te merken.

De rit was lang met enkele tussenstops bij een benzinestation, meerdere winkeltjes en een politiebureau. We werden onderweg geflitst. De boete moet dan betaald worden bij een lokaal districtskantoor. Met een snelheid van 80 km, waar 60 km is toegestaan, leverde een boete op van ongeveer 35 euro.

De drukte van het verkeer nam toe en dat betekent dat we de grote stad naderen. Na deze vermoeiende rit kwam ik eindelijk bij mijn hotel aan. De eerste nacht alleen en dat nog wel in een grote suite. Top! Welterusten!

De volgende dag hadden we het belangrijke gesprek en al met al een positief einde. Het beloofd wat voor komende missies die mogelijk volgen. Dan zal ook wel bekent worden gemaakt wie dan de projectpartner is geworden.

Na nog enkele uurtjes wat gespreksverslagen te hebben verwerkt op de laptop, was het tijd om Mozambique weer te verlaten. Aan het einde van middag vloog ik naar Johannesburg alwaar ik de rest van groep weer tegen zou komen en het lange wachten tot dat onze nachtvlucht ons terug zou brengen naar Schiphol.

Video’s zijn mede mogelijk gemaakt door  www.picturingwildlife.com

Meer filmpjes van het duiken? klik hier!