Op ongeveer een uur rijden van Maastricht ligt het Eifel gebied. Een groot deel daarvan is gevormd door vulkanen. Deze vuurspuwende gevaarte liggen nu al zo een 10.000 jaar te slapen. Uitgespuwd zijn ze allerminst. De kans dat wij dat ooit mee gaan maken is klein. Toch stijgt het Eifel gebied gemiddeld 1 a 2 mm per jaar.

Voor het zover is, hebben wij in ieder geval van de Eifel en haar bossen en dorpjes genoten.

De rit naar de Eifel en Gondorf

Het was een mooie vrijdagochtend. Een prima ochtend om ritje naar Duitsland te maken. Met als eindbestemming Kronenburg als één van de vele gehuchten in dit deel van Duitsland. Een rit die zeker 3,5 uur zal duren, maar uiteraard prima te doen is. Eenmaal de grens gepasseerd, werd het gaspedaal net wat vaker dieper ingedrukt. Al snel merk je dat het vlakke Nederland is verruild voor het bergachtige Duitsland. Eenmaal aangekomen en geïnstalleerd, moet een vakantie beginnen met een lekker biertje en natuurlijk een Duitse schnitzel.

De volgende ochtend besloten we naar het Eifelpark-zoo te gaan in Gondorf. Nee, dit heeft niets te maken met ‘The Lord of the rings”. Dit park bestaat dit jaar 50 jaar en is zeker leuk voor de kleintjes. Naast het dierentuin gedeelte heeft dit park ook andere attracties. Helaas was de regen een kleine spelbreker. Hierdoor hebben we zeker in het begin een aantal attracties moeten overslaan.

Tijdens het bezoek aan het dierentuin gedeelte hield de regen even op. Dat gaf ons de gelegenheid om toch rustig te kunnen genieten van de roofvogels, de slapende wolven en de bruine beren. Eén van de bruine beren was zeer actief. Het park geeft de bezoeker de gelegenheid om voor een euro een bakje voer te trekken om vervolgens de dieren, in dit geval de beer, te voorzien van eten. Hij deed er zelfs een kunstje voor. Dit lijkt vermakelijk, maar is eigenlijk een manier om de beer één ding te leren, namelijk om te bedelen. De rest van dit park is heerlijk om door heen lopen. De diverse herten, bokken en geiten hebben hier ruim baan en bekijken ons op gepaste afstand.

Na een paar uur was het weer tijd om te gaan. We moesten immers ook nog boodschappen doen. Een ritje van ruim drie kwartier.

Monschau

Over dag 3 kan ik kort zijn. Uitslapen, zwemmen, relaxen, eten en drinken. De dag begon met een heerlijk zonnige ochtend. Een ontbijt in de buitenlucht was een feit. Het zwembad op het park was prima.

De volgende ochtend was het vroegdag, want het was de beurt aan Monschau. Eén van de bekende plaatsen in de omgeving. De route naar Monschau was schitterend. Al toerend door kleine dorpjes en stukken bos. We reden zelfs nog even door België. Monschau ligt dan ook ongeveer 4 km van de Belgische grens.

Het bezoek aan Moschau bracht ons naast het centrum ook nog naar een expositie over zandsculpturen en bij de Senfmuhle, ofwel het mosterdmuseum. De zandsculpturen waren mooi en sommige zeker grappig. Zo zijn onze MP Rutte, maar ook Merkel, Di Rupo, Napoleon Bonaparte, Julius Cesar en Anne Frank na gemaakt.

Helaas was het mosterdmuseum zelf dicht, maar was de winkel uiteraard wel open. We hebben mogen proeven aan diverse soorten mosterd. Het bezoekje aan de toilet bracht je door een gang vol diverse wijnen. Een wijnliefhebber zal hier zeker tot zijn trekken komen.

Wederom een heerlijk zonnige dag met een vermakelijk stadje in het noorden van de Eifel. Een bezoekje aan Monschau, hoe toeristisch ook, is een leuke bezigheid.

Maren, fossielen en shopping!

Hoewel we tot op heden niet hebben geklaagd over het weer, doen we dat nu wel. Regen, regen en nog eens regen. Helaas, we hebben het maar mee te doen.

Regen nodigt je uit om een binnenactiviteit te doen. Hoewel de Eifel toch buiten moet worden beleefd. Om die twee dan maar te combineren, zijn we naar het Maarmuseum in Manderscheid gereden. Zoals bekend is de Eifel ontstaan door de vulkanen die ondergronds een lange winterslaap houden.

De Eifel wordt ook gekenmerkt door diverse cirkelvormige meren, die een maar worden genoemd. Een maar ontstaat doordat water niet weg kan zakken door stollingsgesteente zoals graniet of basalt. De maren in de Eifel zijn ontstaan tijdens het Tertiair. Een geologisch tijdperk waarin dinosaurussen en ammonieten uitstierven en de zoogdieren de overhand kregen, samen met de vogels.

Zoals je vermoedelijk kunt voorstellen levert dit vele fossielen op in de diverse lagen van de Eifelse aardbodem. Een deel hiervan wordt getoond in het Maarmuseum, te samen met het ontstaan van de Eifel en de flora en fauna die in dit deel van Duitsland hebben geleefd. Het museum biedt je ook een GPS tocht door de Eifel.

Wij hebben het gehouden bij één Maar, de Meerfelder Maar. Deze maar is tussen 80.000 en 30.000 jaar geleden ontstaan doordat magma in contact kwam met grote hoeveelheden water. Door een explosie is een krater ontstaan waar door de jaren heen de krater is gevuld met regenwater.

Over regenwater gesproken. Hoewel dag 5 nog wel was te behappen, was dag 6 bar en boos. Hierdoor besloten we maar een winkelcentrum op te zoeken. Die vonden we in Euskirchen. Door de ‘ internationale eenheidsworst’ zijn ook hier de grote winkelketens te vinden. We hebben in ieder geval heerlijk geluncht in Alte Posthalterei.

Vogelsang IP

De laatste volledige dag in de Eifel moest een goede afsluiter zijn. Het weer zat mee en al snel vonden we een afsluitende activiteit. We zouden Ordensburg Vogelsang gaan bezoeken.

De NS-Ordensburg Vogelsang is een voormalig NSDAP opleidingskamp. De gebouwen zijn ontworpen door Clemens Klotz. Clemens was een Duitse architect die door zijn banden met Hitler-vertrouwelingen vele grote opdrachten toegewezen kreeg. In 1936 werd hij door Adolf Hitler benoemd tot professor en werkte hij voor diverse academies.

In Vogelsang werden ruim 500 SA’ers opgeleid in rassenfilosofie en lichamelijke opvoeding. De sportvelden zijn ook nog steeds zichtbaar. Tijdens de 2e WO werd het complex gebruikt als kazerne van de Wehrmacht. Na de oorlog werd het complex voor diverse militaire doeleinde gebruikt. Zo was het oefengebied voor de Britten en vanaf 1950 door de Belgen.

In 2006 werd het gebied, als onderdeel van het Nationalpark Eifel, opengesteld voor het publiek. Hoewel er nu nog niet veel te zien is, hebben ze grote plannen. Vogelsang is tegen een berg aan gebouwd. Zo wordt er een boulevard ontworpen en worden delen van de huidige gebouwen gesloopt.

Zo is oude bioscoopzaal wel te bezichtigen en zijn de sportvelden te bekijken. Verder is het vooral genieten van het uitzicht over het park en vermoeden wij dat we hier over een paar nog eens terug moeten komen.

Na het bezoek aan Vogelsang, hebben we de middag doorgebracht in Schleiden. Een leuk knus stadje in de bergen van de Eifel. Daar stond een heerlijk stuk kuchen op ons te wachten in het Restaurant im Schloss.

Op naar België

“Waar kan ik heen, ik kan niet naar Duitsland. Kan niet naar Duitsland daar zijn ze zo streng.” Dit stuk tekst komt uit het nummer van ‘Het Goede Doel”. Dat strenge is er echt wel vanaf. De vriendelijkheid van de Duitse medemens is ons goed bevallen. Het was tijd om de ene buur in te ruilen voor de andere buur, namelijk de Belgen. Op naar Antwerpen!

Al met al een interessante route die er als volgt uit ziet: