Vriendelijkheid, openheid en gemoedelijk. Dit zijn enkele steekwoorden die de sfeer in Jordanië omschrijven. Mensen met veel humor en waar de naaste buren ook als familie wordt beschouwd. Een land met een hele lange geschiedenis van Nabateeers, Bedoeïenen, Romeinse overheersing, Griekse overheersing, Ottomaans overheersing en Britse overheersing. In dit land leven christenen en islamieten vreedzaam naast elkaar. Er wordt niet openlijk gesproken over politiek en het koningshuis. Jordanië is een land tussen vuren en komt er zelf ook soms niet ongeschonden uit.
Het land is niet heel groot wat oppervlakte betreft. We hadden dit keer geen lange reisdagen. Vanuit Amman kwamen we onder andere langs de Dode zee, Petra, Wadi Rum en Aqaba. De route zag er globaal zo uit.
Jordanië is een schitterend land en ik kan het iedereen aanraden om dit land te bezoeken. Naast een fantastisch woestijn en vele geschiedenislessen, kan je er ook heel goed eten. Een bezoekje aan de hammam is ook aan te raden.
Dag 1 – 2: Amman, Jerash en Ajlun
De aankomst verliep zeer voorspoedig. De bagage was snel ter plaatse en kwamen we het land in zonder strenge controle. Het hotel waar we de eerste drie nachten zouden verblijven, was een prima hotel. Het hotel was gebouwd op één van de vele bergen waarop Amman gebouwd is. De eerste avond gingen we eten in een voor Jordaanse begrippen, duur restaurant, Tawaheen al-Hawa. Het eten was erg lekker. Dat blijkt ook uit de drukte van die avond, want het restaurant zat nagenoeg vol.
Op dag 2 was het tijd voor een bezoek aan Jerash en Ajlun. In Jerash liggen opgravingen van uit de Romeinse en Griekse tijd. Er staan twee tempels en twee theaters. Geëerd in de naam van Artemis en Zeus. Er zijn ook delen te zien van Romeinse straten met verschillende zuilen. Een bezoek aan Jerash is een echte aanrader als je van de Romeinse tijd houdt. Er is tevens een Romeins forum gebouwd in opdracht van Alexander de Grote en een boog ter ere van Hadrianus, één van de grote Romeinse keizers.
In Ajlun bezochten we een Arabisch islamitisch kasteel met vele kamers en gangen, Qala’atar-Rabad genaamd. Helaas door de mist konden we niet echt van het uitzicht genieten.
In de avond hebben we gegeten in een lokaal restaurant Amman waar ook de lokale bevolking komt eten. Het eten was simpel, maar wel erg lekker. Daarna hebben we nog een stuk door downtown Amman gelopen en genoten van het leven op straat en de winkeltjes.
Om terug naar het hotel te komen, hebben we de taxi genomen. Het bleek een rit vol humor. We stapte in een taxi dat reed zonder achterruit. Ook de blower was stuk. Combineer dat met een regenbui en een knipperend benzinelampje. Onze Palestijnse taxichauffeur was erg grappig en ook nog eens vol humor. We verstonden geen woord van wat hij zei, maar hij moest er zelf om lachen. Wij dus ook.
Onderweg moest hij ook nog benzine bijvullen. Dat deed hij met een jerrycan die achter in de auto lag. Tijdens zijn bijvul actie werd er op de deur geklopt. Het bleek een politieagent te zijn die ons wilde controleren. Hij droeg een automatisch wapen over zijn schouder. Hij kwam ook voor een simpel praatje over van alles. Tijdens zijn controle bungelde zijn wapen en voelde ik de loop van het geweer een aantal keer in mijn zij prikken. Gelukkig stond zijn safety aan.
Het was een schitterende taxirit. Deze man wilde ons zelfs wel naar Amsterdam brengen, uiteraard met dezelfde taxi!
Dag 3 – 4: Woestijnkastelen en de dode zee
Op dag 3 reden we richting de grens met Irak. Hoewel de grens nog wel tientallen kilometers verder op ligt, klinkt het natuurlijk wel spannend. We bezochten twee woestijnkastelen, Quseir Amra en Quseir Al-Kharraneh. Beide gemaakt ter verdediging van de oostkant van het Romeinse rijk. Later zou Quseir Amra dienen als een Turks badhuis. Onderweg passeerde we ook een Irakees politieschool. Deze politieschool ligt in Jordanië voor de veiligheid. In Irak zijn politiemensen ook regelmatig doelwit van een aanslag.
Na de woestijnkastelen reden we in westelijke richting naar de Dode zee. Het verschil in temperatuur was goed te merken. In Amman was het rond de 13 graden en bij de Dode zee boven de 20 graden Celsius. Het was warm genoeg om lekker in je zwembroek in de Dode zee te dobberen. Je hoeft in de Dode zee niet je adem in te houden. Een vreemde, maar hele gave ervaring. De Dode zee is één van de zoutste zeeën van de wereld. Het uitzicht was ook schitterend. Aan de overkant van de zee was Israël goed te zien.
Dag 5: Madaba – Kerak
Na 3 dagen verlieten we Amman en vertrokken we richting Petra over de ‘Kings highway’. Onderweg stopte we voor een schitterend uitzicht in de woestijn met grote hoge bergen en een ravijn zo mooi. Ook wel de Jordaanse “Grand Canyon” genoemd. De zon zorgde voor mooie kleuren en dat zorgde weer voor hele mooie plaatjes.
Onderweg stopte we tevens in Madaba bij de berg Nebo om daar te staan waar Mozes gestaan zou hebben. Vanaf daar is dan ook ‘het beloofde land’ te zien. Het zicht was goed, maar helaas niet goed genoeg om Jeruzalem te zien. Bij helder zicht zou je Israël, Palestijns gebied en zelfs Libanon goed te zien zijn.
Op de berg staat ook een kerk met mozaïek gevormde vloeren en een beeld ter nagedachtenis van Paus Johannes Paulus II. Na Madaba vertrokken we naar Kerak om een kasteel te bezoeken uit de tijd van de kruisvaarders. Bij het kasteel kan je goed verdwalen door de hoeveelheid kamertjes en gangpaden. Dit kruisvaarders kasteel, Al-Kerak genaamd, heeft ook een rijke historie en wordt ook genoemd in de Bijbel.
Dag 6: Wadi Mousa – Petra
Vandaag staat één van de grootste trekpleisters van Jordanië op het programma. We bezochten vandaag Petra. Petra staat bekend om zijn tombes en huizen die uitgehakt zijn uit de bergen. Een zeer bekend gebouw is de ‘Treasure’. Die is onder andere bekend uit de film ‘Indiana Jones and the last crusade’. Petra is een uitgestrekt gebied dat bestaat uit tombes, huizen, Romeinse zuilen, een kerk en een Romeins theater. Na de lunch beklommen we een berg met een super mooi uitzicht. De klim was redelijk zwaar, maar zeker de moeite waard.
Naast het fantastisch uitzicht, ligt boven op de berg ook een soort gelijk tombe als de ‘Treasure’. Wat kleur en vorm betreft, was deze wel een stuk mooier. Dit wordt het Klooster genoemd.
Het uitzicht bovenop de berg was super. Vanaf hier kan heb je ook uitzicht over de tombe van Aaron. Dat is de broer van Mozes. Na een zware wandel-dag brachten we een bezoek aan een badhuis. Dat was meer dan verdient! In het badhuis begonnen we met een sauna om daarna is goed geschubd en ingezeept te worden. Daarna volgde een heerlijke massage. Daar zijn aardig wat botjes en spieren los gekomen. Ik wist niet dat ik vingers en armen zo ver kon strekken.
Om de dag af te sluiten, hadden we een wel verdient diner en natuurlijk de waterpijp.
Dag 7: Wadi Rum
In de ochtend brachten we een bezoek aan ‘Little Petra’. Dat is een ravijn met tombes en huizen, maar veel kleiner dan Petra. Des al niet te min wel even het bezoeken waard. Na alle tombes en huizen gezien te hebben, vertrokken we naar de woestijn.
De omgeving van Wadi Rum lijkt wel buitenaards. Mooie hoge rotsige bergen met uitgestrekte zandbanken. Dit uitgestrekte gebied loopt vanuit Saudi-Arabië tot in Syrië. Bij aankomst in het kamp zochten we allemaal een tent uit met bedden en dikke dekens. In de woestijn koelt het in de nacht flink af.
Lees ook: Slapen in de woestijn
Na de lunch stapte we in jeeps voor een woestijnsafari. Zij brachten ons naar mooie plekken in de woestijn. Gelukkig door de tijd van het jaar was het er geen 40 graden Celsius of nog hoger. Hierdoor konden we onze tijd nemen voor de woestijn. Bij één van de stops waren we een minuut stil, want er was geen omgevingsgeluid. Heel bizar om je dat te beseffen. In ons drukke omgeving is altijd geluid van auto’s, vliegtuigen en natuurlijk vogels. Het is dan ook echt stil! Een heerlijk moment om niet te vergeten.
Na een aantal uur rijden en enkele mooie stops, maakte de bedoeïenen een vuurtje om thee te zetten. Midden in de woestijn namen we de tijd voor zonsondergang.
Bij terug komst besloten een aantal van ons om de nacht buiten door te brengen. Een ander voordeel van de woestijn is dat je de sterrenhemel goed kan zien. Naast het gebrek van omgevingsgeluid is er ook geen lichtvervuiling. De nacht was inderdaad heel koud. We hadden zeker 5 lagen dekens over ons heen. Wat een uitzicht! Er was werkelijk van alles te zien zo helder. Helaas was mijn camera niet goed genoeg voor een shot. Het leek er zelfs op dat we lichtgevende stofwegen zagen! Sterrenstof. Ik heb zeker wel 1 tot 2 uur alleen maar naar de sterren gekeken voordat ik in slaap viel.
Dag 8 – 9: Akaba
Na de nacht in de woestijn was het tijd om te vertrekken naar de kust van Jordanië. Binnen een uurtje hadden we de woestijn achter ons gelaten en waren we aangekomen in Akaba. Een kustplaats aan de Golf van Akaba, een uitloop van de Rode zee. Vanuit Akaba was Israël en Egypte goed te zien. Eilat, een Israëlische kustplaats ligt enkele kilometers van Akaba vandaan. Tevens was Saudi Arabië ook nog geen 20 km van ons vandaan. Een Jordaanse legerhelikopter zorgde dan ook dat daar de grens met deze landen goed werd bewaakt.
De eerste dag in Akaba gebruikte we om de stad te verkennen. We brachten een bezoek aan fort Akaba alwaar we live getuigen waren van een archeologisch onderzoek en waar opgravingen werden gedaan naar etages onder de grond. Na de korte stadstoer stopte we voor een lunch in het restaurant ‘Ali Baba’. Verder verliep de dag rustig zonder activiteiten.
De tweede dag hadden we doorgebracht op het strand. Ongeveer 15 km ten zuiden van Akaba. Daar heb ik ook 2 duiken gemaakt die mij het onderwaterleven enigszins liet zien. Mooie vissen en uitstrekte koraal en een prima duikuitrusting. Kortom weer een goede dag in Jordanië.
Dag 10: Terug in Amman
Na een heerlijke stranddag was het tijd om terug te gaan naar Amman voor de laatste nacht. Na ruim 4 uur rijden kwamen we aan in Amman. Na het inchecken in ons hotel namen we meteen meerdere taxi’s om de groep te brengen naar Romeinse opgravingen midden in Amman. We begonnen bij een citadel waar een Byzantijnse kerk, een Omayyaden paleis en de poort ter ere van Hercules. Vanaf deze locatie was een groot deel van Amman goed te zien. Doordat er geen bewolking was en de zon volop scheen was het heerlijk om te zitten en te genieten van het uitzicht wat we hadden van Amman.
Na dat we hadden genoten van Amman, brachten we nog een bezoek aan een archeologisch museum waar verschillende voorwerpen lagen uit verschillende tijden. Waaronder een hoofd van een borstbeeld van Artemis en Romeins geld, maar het meest bijzonder waren de ‘Dode zee rollen’. Dit zijn geschreven teksten die zijn gevonden bij de Dode zee. De teksten komen uit de tijd waarin Jezus Christus heeft geleefd. De tekst zou dan ook in het Aramees zijn geschreven.
Na het museum liepen we via straatjes tussen huizen door naar het Romeins theater van Amman. Na een korte beklimming tot bijna aan de top hadden we wederom een mooi uitzicht van Amman. Voor ‘het laatste avondmaal’ brachten we wederom een bezoek aan het restaurant wat ons de eerste avond zo goed bevallen was. Daar sloten we het diner af met een waterpijp.
Na een zeer korte nacht moesten we alweer vroeg in de ochtend om half 5 op het vliegveld zijn voor de terugreis.
Een gedachte over “Van Amman naar Akaba”